เมียเก็บนายหัววาทิต

คำโปรย

เพื่อหนีจากป้าที่เจ้ากี้เจ้าการชีวิต และญาติพี่น้องที่ไม่ได้เห็นเธอเป็นคนในครอบครัว พอเรียนจบราชภัฏ อิงฟ้าจึงไม่แม้แต่รอรับใบปริญญา เดินทางจากเหนือสุดลงสู่จังหวัดใต้สุดของประเทศ ไม่ว่าจะมีข่าวก่อการร้ายมากมายแค่ไหนเธอก็ไม่กลัว แต่ไม่นึกว่าวันหนึ่งจะถูกลักพาตัว จากคนที่คลั่งรักเธอมาก ๆ ซ้ำยังช่วยเธอจากการถูกบังคับให้แต่งงานอีก แต่เธอจะยอมรับได้หรือไม่ เพราะอีกฝ่ายใช้วิธีเถื่อนเหลือเกิน

.....................................................................................

"ฉันดูแล้วคุณคงจะไม่ใช่คนที่ไร้การศึกษาหรือพวกโจรก่อการร้ายหรอกใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นคุณบอกได้หรือเปล่าว่าจับตัวฉันมาทำไม"

แม้น้ำเสียงจะสั่นและตะกุกตะกักไปบ้าง แต่ก็ถือว่าเธอทำถูกที่เลือกใช้วิธีนี้ เพราะดูสีหน้าภายใต้หนวดเคราครึ้มนั้นอ่อนลง

เขาไม่ตอบในทันทีแต่ลากเก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้งมานั่งตัวตรง จ้องใบหน้าของเธอนิ่ง ก่อนจะตอบเสียงทุ้มปนห้าว และคำตอบนั้นทำให้เธอแทบหงายหลัง

"พามาทำเมีย!" เขาตอบหน้าตาเฉย