กระจกคือที่สถิตข้า

เฟยหลงได้ยินองค์หญิงเรียกตนว่าหลินเฟย ก็รู้สึกตกใจ ว่าทำไมถึงคิดว่าเป็นหลินเฟยที่มาช่วย หรือว่า องค์หญิงจะชอบหลินเฟย แต่เรื่องนั้นคงต้องเอาไว้ก่อน

"อย่าพึ่งเรียกใครเลยองค์หญิง เรารีบหนีกันก่อนดีกว่า มัวแต่รอคนอื่นเดี๋ยวทหารรู้ เราจะโดนจับกันหมด"

พูดยังไม่ทันขาดคำ แม่ทัพหนิงเฉิงพร้อมทหารอาวุธครบมือ รีบเข้ามาในตำหนักทันที

แต่แม่ทัพหนิงเฉิงรู้ได้ทันทีว่าชายชุดดำที่ปิดหน้าตาแล้วมาช่วยองค์หญิงนั้นคือแม่ทัพเฟยหลง เพราะแม่ทัพด้วยกัน ย่อมมองกันออก

"ข้าไม่คิดไม่ฝันเลยว่าแม่ทัพเฟยหลงจะแอบเข้ามาถึงจวนท่านอ๋องแบบนี้ ในอดีต เราเคยอยู่ในสนามรบด้วยกัน แต่เสียดายวันนั้นเราไม่ได้สู้กันเพราะท่านอ๋องยอมแพ้เสียก่อน แต่มาวันนี้ท่านบุกมาถึงจวนของท่านอ๋อง ข้าอยากจะให้ท่านแม่ทัพเฟยหลง แห่งแผ่นดินเฉิงฮั่น ช่วยชี้แนะข้าด้วย"

"ได้ ข้าไม่เกรงใจแล้ว"

เมื่อทั้งคู่พูดเสร็จ ก็ลงมือต่อสู้กันเลยทันที

การต่อสู้ของแม่ทัพหนิงเฉิงกับแม่ทัพเฟยหลงใช้เวลาอยู่นานโดยมีทหารของแคว้นเป่ยเอี้ยนคอยสังเกตการณ์ แต่ดูเหมือนฝีมือและชั้นเชิงแม่ทัพเฟยหลงจะเก่งกว่า จนสามารถชี้ดาบไปที่คอของแม่ทัพหนิงเฉิงได้ เมื่อทหารเห็นว่ากำลังจะเสียเปรียบ จึงได้เข้าต่อสู้ด้วยทันที แต่ก็ยังไม่สามารถสู้แม่ทัพเฟยหลงได้

แม่ทัพเฟยหลงจึงรีบจับมือองค์หญิงวิ่งฝ่าทหารที่ยังนอนกองราบกับพื้นออกไปทางประตู