ลืมไพร

คำโปรย

...ข้าไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร ข้ารู้เพียงว่า ข้าอยากให้เจ้าอยู่กับข้าตลอดไป ทว่าบัดนี้มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว ลาก่อน เจ้าสีดอทึ่มทื่อของข้า หวังว่าสักวันเราคงได้พบกันอีกครั้ง...

...มนุษย์ผู้ทึ่มทื่อและอ่อนแอไร้ซึ่งกำลังผู้นั้น เขาคือความยึดติดสามร้อยปีของข้า ดังนั้นจงคืนเขากลับมาให้ข้าเสียเถิด หาไม่แล้วเราทั้งสองคงได้เห็นดีกัน...

.........................................

นิยายเรื่อง "ลืมไพร" เป็นนิยายภาคต่อของ "หลงโขลง" ซึ่งเปลี่ยนผ่านการเล่าเรื่องราวจากคู่ของ พญาคชสารนิลกาฬกับไอยรา มาเป็น พลายสินธพกับวารณ โดยนอกจากจะเล่าเรื่องความรักความผูกพันของพระนายที่มีต่อกันมาตั้งแต่อดีตชาติแล้ว ยังคงสอดแทรกความรู้เกี่ยวกับช้างป่าเช่นเดิมค่ะ