เพราะเราไม่ควรรักกัน

ภรรยาใหม่ของพ่อเคยเป็นเพื่อนสนิทกับแม่ที่เพิ่งจากไป และสองพี่น้องก็ไม่เชื่อว่าอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องบังเอิญ ลูกติดของหล่อนจึงต้องแบกรับความเกลียดชังทั้งหมด แต่เมื่อความรู้สึกของพวกเขาเริ่มเปลี่ยนแปลงไป ทุกอย่างกลับไม่ง่ายเพราะใจเธอมีที่ว่างให้คนเดียวเท่านั้น
.
.
.
"ฉันชอบเธอ" คำพูดนั้นหลุดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูเศร้าสร้อย ก่อนที่โรฮานจะเบือนหน้าหนีวิเวียน ราวกับไม่อยากเห็นปฏิกิริยาของเธอ เพราะเขารู้ว่าเธอไม่มีทางตอบรับความรู้สึกนี้ "ทั้งๆที่ฉันไม่เคยทำดีกับเธอเลย แต่เธอก็ยังเข้ามากอดฉันตอนเสียใจ"
วิเวียนชาไปทั้งตัว หัวใจเหมือนหยุดเต้นไปชั่วขณะ เพราะสิ่งที่เธอเพิ่งได้ยิน เธอเข้าใจว่าโรฮานเข้ามาจูบ เพราะเขากำลังเมาเหล้าและอยู่ในอารมณ์อ่อนไหว ทว่าผู้ชายคนนี้กลับมาสารภาพรักกับเธอเสียอย่างนั้น
.
.
.
"อ๊ะ!" วิเวียนสะดุ้งโหยง เมื่อจู่ๆเธอก็ถูกโยฮันสวมกอด แต่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่าการซุกหน้าลงบนแผ่นหลังของเธอ ด้วยเนื้อตัวที่สั่นเทา "นะ...นี่ เป็นอะไรหรือเปล่า..."
"ทำไมเราต้องเป็นพี่น้องกันด้วย..." โยฮันกัดกรามแน่น เขาพยายามสงบสติอารมณ์อย่างถึงที่สุด เพราะไม่ใช่แค่กฎหมายที่ผูกมัดเขากับวิเวียนเอาไว้ แต่ยังมีเรื่องของศีลธรรมเข้ามาเกี่ยวด้วย