รสชาติความรักของนายขนมหวาน

รสชาติความรักของนายขนมหวาน

อารัมภบท

ผม "วาโย" หรือ "วาโยคนน่ารักแห่งร้าน Cake Story" ตามที่เพื่อน ๆ ในคณะวิศวะฯ ชอบเรียกกันติดปาก ผมน่ะเป็นลูกชายคนเดียวของร้านเบเกอรี่ชื่อดังที่ตั้งอยู่หน้ามหาวิทยาลัย ไม่ใช่แค่เค้กหรือขนมอบเท่านั้นนะที่ร้านผมจะขายดี พวกน้ำชงอย่างชาเขียว มอคค่า หรืออเมริกาโน่ก็ฮิตไม่แพ้กัน เพราะรสชาติมันกลมกล่อมจนใคร ๆ ก็ต้องแวะมาเติมความหวานก่อนเข้าเรียนเสมอ

ชีวิตผมมันก็วนเวียนอยู่กับแป้ง น้ำตาล และกลิ่นหอม ๆ ของขนมมาตั้งแต่จำความได้ จนกระทั่งเมื่อปีก่อน... ตอนที่ผมยังเป็นแค่เด็ก ม.6 บ้าน ๆ คนหนึ่ง ความสุขของผมก็เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งระดับ เมื่อมีรุ่นพี่คนหนึ่งชอบแวะเวียนมาที่ร้านเป็นประจำ แทบจะทุกวันเลยก็ว่าได้

รุ่นพี่คนนั้นคือ พี่คราม รุ่นพี่วิศวะฯ ที่แค่เห็นหน้าผมก็ใจเต้นตึกตักเหมือนกลองสะบัดชัย ด้วยความที่พี่เขาตัวสูง ผิวขาว ตาคม ผมสีทอง ยิ่งตอนที่พี่เขากระตุกยิ้มมุมปากเบา ๆ ตอนรับขนมจากมือผมนะ... โอ๊ย! อยากจะละลายลงไปกองกับพื้นตรงนั้นเสียให้ได้ ผมแอบหลงรักพี่เขามาตั้งแต่วันแรกที่เจอ โดยไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะต้องผิดหวัง... หรือเปล่า?

ผมตั้งใจอ่านหนังสือหนักมากเพื่อให้สอบติดคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเดียวกันกับพี่เขา และผมก็ทำได้! วันแรกของการเป็นน้องใหม่รั้วมหาวิทยาลัย ผมเต็มไปด้วยความหวังและความตื่นเต้น อยากจะรีบไปหาพี่ครามเพื่อบอกว่าผมตามพี่มาแล้วนะ แต่แล้วความฝันของผมก็พังทลายลงในพริบตา เมื่อผมเห็นพี่ครามเดินกับผู้หญิงคนหนึ่ง... แถมยังดูสนิทสนมกันมากเสียด้วย

ภาพนั้นมันติดตาผมจนผมคิดไปเองว่าพี่ครามคงมีแฟนแล้วสินะ... ผมควรจะตัดใจ ถึงแม้จะเจ็บปวดแต่ก็คิดว่าคงไม่มีประโยชน์ที่จะดื้อดึงต่อไป ผมเลือกที่จะหลบหน้าพี่ครามมาตลอด ไม่ยอมเดินหน้าจีบรุ่นพี่ที่เคยเป็นความหวังในใจอีกต่อไป

แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าความเข้าใจผิดครั้งนี้ จะทำให้คนอย่างพี่คราม... รุ่นพี่สุดหล่อสุดนิ่งที่ผมเคยแอบรักมาตลอด ต้องกลับกลายเป็นฝ่ายตามจีบนายขนมหวานอย่างผมเอง!

(ผมแนะนำซื้อผ่านเว็บถูกกว่า apple นะครับ)