ป่วนหัวใจองค์ชายเย็นชา

เด็กน้อยอายุเพียงแค่สิบขวบหนีหัวซุกหัวซุนเพราะถูกไล่ล่าจากใครก็ไม่รู้เหล่าผู้คนที่ติดตามเขามานั้นได้ล้มตายไปจนหมดคงเหลือเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น เด็กชายตัวน้อยหนีการไล่ล่าหลายวันเขามีเพียงแค่น้ำประทังชีวิตเท่านั้น ความเหนื่อยล้าทำให้เด็กชายผู้นั้นสลบไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้มารู้ตัวอีกทีเขาก็เห็นเด็กหญิงตัวอ้วนยืนมองเขาตาปริบ ๆ ในมือของเด็กน้อยผู้นั้นถืออะไรบางอย่างอยู่ในมือด้วย
"พี่ชาย พี่ชายกินขนมอบไหมเจ้าคะ อร่อยไหมเจ้าคะ"
"อร่อย"
"ข้าไม่ไปเจ้าค่ะท่านพ่อ"
"เจ้าอย่าเอาแต่ใจนักเลยนิสัยของเจ้าเป็นเช่นนี้แล้วบุรุษใดเล่าจะมาสู่ขอเจ้าไปเป็นฮูหยิน"
"ไม่มีบุรุษใดมาทาบทามข้าก็หาเดือดร้อนไม่เจ้าค่ะ"
"พ่อได้เทียบเชิญจากในวังงานนี้เจ้ากับพี่เจ้าต้องไป"
"ข้าไม่ไปไม่ได้หรือเจ้าคะท่านพ่อ ให้พี่หญิงใหญ่ไปคนเดียวก็ได้ ท่านพ่อไม่กลัวข้าจะไปทำให้ท่านขายหน้าหรือเจ้าคะ"