หทัยอหัสกร

พิศพักตร์ พริ้มเพรา เพริศพริ้ง
พิศทรง งามยิ่ง เฉิดฉาย
พิศพรรณ ผุดผ่อง พรรณราย
พริ้มพราย พิไล ยวนตา
เจ้าจันทร์ จอมใจ จอมราช
ศศิธร ผุดผาด แสนสิเน่หา
หนึ่งนาง เคียงบัลลังก์ ขัตติยา
หนึ่งชายา เคียงหทัย อหัสกร

******
เจ้าเหนือหัวอหัสกร (องค์ใหญ่) เจ้าผู้ครองแสงสุรีย์นคร เสด็จร่วมพระราชพิธีสำคัญ ณ ศศิรัตต์นคร ในครานั้น พระองค์ทรงช่วยเหลือ องค์หญิงศศิธร (เจ้าจันทร์) พระราชธิดาในเจ้าเหนือหัวแห่งศศิรัตต์นคร ให้รอดพ้นจากการจมน้ำที่สระท้ายวัง และในการณ์นี้ ทำให้พระองค์ได้เก็บปิ่นปักผมที่เจ้าจันทร์ทำหล่นไว้กับตัว

เมื่อถึงคราต้องเข้าร่วมพระราชพิธีสำคัญ มีเจ้าเหนือหัวหลายพระองค์เสด็จมาร่วมด้วย เพื่อความมั่นคงและอำนาจการต่อรองของนครแห่งตน เจ้าเหนือหัวแต่ละองค์ต่างประสงค์ให้เจ้าจันทร์ไปเป็นพระมเหสี บ้างก็ประสงค์ให้ไปเป็นพระสุณิสา แต่ผู้ที่ได้ดั่งประสงค์คือองค์ใหญ่ พระองค์ทรงใช้ปิ่นทองของเจ้าจันทร์ยกมาอ้างว่า เจ้าจันทร์ได้ถวายของแทนใจให้แด่พระองค์ ดั่งนั้น เจ้าจันทร์คือพระคู่หมั้นของพระองค์

ผู้ที่มิเคยรู้ตัวว่ามีพระคู่หมั้น มิอยากอภิเษกสมรสกับเจ้าเหนือหัวขี้ตู่สักนิด แต่ก็มิอาจขัดพระทัยพระชนกได้ พระนางจึงต้องเสด็จกลับแสงสุรีย์นครกับองค์ใหญ่ ในระหว่างนี้ เจ้าจันทร์จะต้องถือครองพรหมจรรย์กระทั่งถึงวันพระราชพิธีอภิเษกสมรส ทว่าองค์ใหญ่กลับไม่ค่อยให้ความร่วมมือกับพระนางเอาเสียเลย พระองค์ทรงชอบทำให้เจ้าจันทร์พระทัยสั่นตลอดเพลา

******
นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน บุคคล สถานที่  ความเชื่อ ตำแหน่ง การเรียกขาน คำสรรพนาม และชื่อต่าง ๆ ล้วนเป็นสิ่งสมมุติทั้งสิ้น
กรุณาปล่อยวางความสมจริง ไม่นำนิยายเรื่องนี้อิงประวัติศาสตร์ หรือตำนานใด ๆ แล้วดื่มด่ำไปกับเรื่องราวที่รังสรรค์ปั้นแต่งโดย 'กระแจะจันทน์' กันนะคะ