僵屍 เจียงซือ ผีดิบหรือวีรบุรุษ

“ โชคชะตานำพาให้พบ พราก กาลเวลาเดินวนซ้ำซาก
กว่าสายธารจะคิดได้ บุษผาก็มิอาจย้อนคืน ”

ใบหน้าซีดขาวของบุรุษแกร่งมีสีสันอีกครั้ง กลิ่นคาวเลือดยังติดอยู่ปลายจมูกและริมฝีปาก ผู้คนต่างหวาดกลัวพยัคฆ์ร้ายตนนั้น พวกเขาหารู้ไม่ว่า…ในแผ่นดินนี้ ยังมีสัตว์ประหลาดตนหนึ่งปะปนอยู่ในฝูงชน เข้าหาผู้คนด้วยใบหน้าเรียบเฉย หลบแสงสว่าง ซ่อนตัวตามความมืดมิด
ยามตะวันลับขอบฟ้า ความชั่วร้ายในตัวมันจะโผล่พ้นสันดานออกมา ต้องกังขังตนเองไว้ มิให้ออกไปพบผู้ใดหรือทำร้ายใคร
แต่ เมื่อตะวันโผล่ขึ้นฟ้า มันจะกลับมาเป็นนายท่านผู้ยิ่งใหญ่ของผองมนุษย์ดังเดิม
“มิตรคือตัวข้า ศัตรูก็คือตัวข้า กระดานหมากนี้เป็นข้าที่ล้อมไว้หมดแล้ว”