พ่ายรักยัยเลขาตัวร้าย

"บอส...ถ้าบอสยังนั่งมองพริ้มแบบนี้อีกพริ้มอาจจะคิดว่าบอสมีใจให้พริ้มนะ!"
ศิรากรยิ้มมุมปาก ก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟา
"ฝันไปเถอะ..ระหว่างเราแค่เจ้านายกับลูกน้องเท่านั้นไม่มีทางเป็นอย่างอื่นไปได้แน่นอน.แล้วผมขอเตือนคุณเอาไว้นะว่าอย่าคิดอะไรเกินเลยกับผมเป็นอันขาด"
ปาริฉัตรถอนหายใจอีกครั้ง
แต่คราวนี้ เธอมีสีหน้าตกใจ อ้าปากค้างด้วยความไม่อยากเชื่อ
เธอก็รู้อยู่หรอกว่าคนอย่างเขาไม่อาจเอื้อม แต่ไม่จำเป็นต้องตอกย้ำบ่อยขนาดนี้ก็ได้ แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะเลือกคำพูดแบบนี้มาตอกย้ำอย่างไม่ไว้หน้าเธอเลย
ปาริฉัตรกะพริบตาถี่ ๆ พยายามไล่ความรู้สึกแปลบในอก
มือเรียวเลื่อนไปขยี้เปลือกตาตัวเองเบา ๆ อย่างต้องการปลุกให้หลุดจากภาพฝันที่เจ็บปวด