ความรวดร้าวและโศกเศร้าของการแต่งงานอันชั่วร้าย

บทกวีเรื่อง ความรวดร้าวและโศกเศร้าของการแต่งงานอันชั่วร้าย (The Pain and Sorrow of Evil Marriage) โดย Wynkyn de Worde เรื่องนี้ คือเสียงสะท้อนอันขมขื่นของหัวใจที่ถูกผูกมัดอยู่ในพันธะซึ่งไร้ความรัก ความเข้าใจ และความปรานี
นี่มิใช่เพียงถ้อยคำตำหนิติเตียน หากเป็นบทโศกคร่ำครวญที่บอกเล่าถึงความมืดหม่นในครอบครัว เมื่อการสมรส ซึ่งควรเป็นร่มเงาแห่งความสุข กลับกลายเป็นคุกเงียบที่กัดกร่อนจิตวิญญาณทีละน้อย
ในแต่ละถ้อยวรรค กวีพาเราสัมผัสรอยแผลของชีวิตคู่ที่ไร้ความรื่นรมย์ เผยภาพของการอยู่ร่วมกันที่เต็มไปด้วยความขัดแย้ง การดูแคลน และการบั่นทอนหัวใจ ไม่มีเสียงหัวเราะแห่งความรัก มีเพียงเสียงก่นด่าและสายตาที่เฉยชา ความฝันอันเคยสดใสถูกกัดเซาะจนเหลือเพียงเศษซากของความอดทน
ความงามของบทกวีนี้มิได้อยู่ที่ความหวาน หากอยู่ในความซื่อตรงต่อความจริงอันเจ็บปวด Wynkyn de Worde ใช้ถ้อยคำราวคมมีด บาดลึกลงในความลวงที่สังคมเคยโอบอุ้ม ว่าการแต่งงานย่อมหมายถึงความสุขเสมอ บทกวีฉีกม่านมายานั้นออก เผยให้เห็นความทรมานที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังพิธีการอันงดงามและคำปฏิญาณอันไพเราะ
เมื่ออ่านความรวดร้าวและโศกเศร้าของการแต่งงานอันชั่วร้าย เราไม่เพียงเห็นภาพของชีวิตคู่ที่ล้มเหลว แต่ยังได้ยินเสียงเตือนลึก ๆ ว่า ความรักที่แท้จริงไม่อาจบังเกิดได้ในพันธะซึ่งสร้างจากความหวาดกลัว ความโลภ หรือการบีบบังคับ และบางครั้ง การอยู่ลำพังอย่างซื่อตรงต่อหัวใจตน อาจงดงามกว่าการอยู่ร่วมกันในความมืดหม่นของพันธะที่ไร้รัก


เนษฐ์ ธาราธิเบศร์
ผู้แปล