ปรารถนา นลินญา (หนังสือเสียง)

“ไม่ได้ทำงานบนตึกเสียหลายวัน เธอคงชอบเสื้อบาง ๆ มากกว่าสูทเรียบหรูแล้วสินะ หือ? อย่าดื้อน่า ถ้ายังอยากอยู่... ที่นี่”
“นายหญิง...”
“ชูวร์ ฉันเตือนแล้วนะ”
“ขะ ข้อเท้า... นายหญิง ไม่เจ็บแล้วเหรอ”
“เงียบน่า และถ้ายังไม่หยุดถามจู้จี้ ฉันจะผูกเธอไว้กับเตียง”
เธอสั่งและจุมพิตเพียงบางเบา ดวงตาปรือมองท่าทีตื่นตระหนกของคนสนิทค่อย ๆ ปิดลง เพื่อดื่มด่ำกับสัมผัสที่คิดถึงและโหยหา แม้รู้สึกได้ถึงการต่อต้านที่กล้า ๆ กลัว ๆ ด้วยสถานะที่เพิ่งจะเรียกว่า นายหญิง ส่วนเธอเองก็ใจเต้นรัว เมื่อไออุ่นแตะผิวแก้ม กลิ่นกายหอมอ่อนของบอดีการ์ดที่ไม่ก้มหัวให้ใคร นอกจากคนในครอบครัวของ ‘นายหญิง’