มนต์รักใต้ต้นมะม่วง

สายตาของเธอเหลือบไปเห็นไม้สอยมะม่วงยาวที่วางพิงอยู่ใต้ กระท่อมริมนา ดวงตาเป็นประกายวาวโรจน์ ญดารีบวิ่งตรงเข้าไปหยิบ ไม้สอยมาถือไว้มั่น ก่อนจะเดินอาดๆ เข้าไปในสวนมะม่วงด้วยท่าทาง เอาเรื่อง
" หนอย กะว่าอยู่ช่วงนี้บักม่วงมันหายไปไส ที่แท้เป็นหมู่สูนิเอง" ญดาตวาดเสียงดังลั่น ทำให้ชายสองคนที่อยู่บนต้นมะม่วงถึงกับสะดุ้ง โหยง หันขวับมามองตามเสียง
ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งที่ญดาสังเกตเห็นเป็นพิเศษเมื่อครู่ มองลงมา ด้วยท่าทางตกใจเล็กน้อย แต่ก็ยังคงมีสีหน้านิ่งเรียบ ต่างจากลูกน้องที่ ดูท่าทางลนลานอย่างเห็นได้ชัด
"เอ่อ... พวกเราแค่..." ชายหนุ่มร่างสูงเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดู สุภาพ แต่ญดาไม่ต้ แต่ญดาไม่ต้องการฟังคำแก้ตัวใดๆ ทั้งสิ้น
"แค่บ้าอีหยัง ! นี่มันสวนมะม่วงของยายข่อย หมู่สูปืนขึ้นมาลัก ทำไม !!" ญดาตวาดเสียงดัง พร้อมกับเสื้อไม้สอยมะม่วงในมือขึ้น
" เหวออ พี่ดาใจเย็น" ตุ๊กติ๊กร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ใน แววตาก็แฝงไว้ด้วยความสนุกที่ได้เห็นพี่สาวปกป้องทรัพย์สิน