ดอกไม้ข้างฝน คนของเจขา

วันที่ควรเป็นจุดเริ่มต้น วันลองชุดเจ้าบ่าว กลับกลายเป็นวันที่เจขาถูกทิ้งไว้กลางฝนเมื่อภพหายไปไร้คำลา โลกทั้งใบเงียบลง เหลือเพียงคืนเหงาและแมตช์วูบวาบที่ไม่เคยเติมเต็มจนเขาได้พบ "นที" เจ้าของร้านกาแฟผู้พูดกฎง่ายๆ ของหัวใจว่า "เงียบได้ แต่อย่าหาย" ระหว่างกลิ่นกาแฟ ดอกไม้ริมหน้าฝน และบทเรียนเว้นระยะให้ความคิดถึงทำงาน เจขาต้องเลือกว่าจะปล่อยอดีตให้กลายเป็นฝนที่ไหลผ่านหน้าต่าง หรือเปิดหน้าต่างรับความรักครั้งใหม่ ทว่าข้อความจากคนที่เคยหายกลับดังขึ้นอีกครั้ง เขาจะยืนอยู่ข้างประตูเก่าที่เคยปิดดังปัง หรือเดินไปหาหน้าต่างที่เปิดอุ่นไว้เพื่อเขากันแน่