รักที่ถูกถ่ายซ้ำ

“แค่ไม่เปิดหน้า…แต่มองตาฉันออกไหมว่า ฉันกำลังร้องไห้”
เธอเคยคิดว่า “รัก” คือการยอมให้เขาถ่ายทุกอย่าง…แม้จะต้องซ่อนหน้า แม้จะมีเพียงเสียงครางในคลิปเธอก็ยังรักเขาอยู่ดี แต่เมื่อคลิปเหล่านั้นกลายเป็นสิ่งที่คนทั้งโลกดู…แต่ไม่มีใครรู้ว่า ผู้หญิงในนั้นร้องไห้ทั้งคืน จนวันที่มีใครบางคน มองเธอโดยไม่ต้องถอดอะไรเลยไม่ต้องสั่งให้ยิ้มไม่ต้องแปลงร่างเป็นของเล่นในกล้องแค่เป็น “เธอ” …ก็เพียงพอ
นิยายที่พูดแทนคนที่เคยพูดไม่ได้สำหรับใครก็ตามที่เคย “ถูกใช้” ภายใต้ชื่อของคำว่า “รัก” และเพื่อคุณ…ที่เคยคิดว่าไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรเลยความรักครั้งใหม่นี้ไม่ต้องแลกด้วยน้ำตาแต่จะเริ่มต้นได้ยังไง…ในเมื่อคลิปเก่ายังวนซ้ำอยู่ทุกคืน? รักที่ถูกถ่ายซ้ำนิยายรักที่เริ่มจาก “ภาพเบลอ”และจบลงด้วย “ตัวตนชัดเจน”
ถ้าคุณเคยรู้สึกว่า
“ไม่มีสิทธิ์จะเลือกอะไรเลย” เรื่องนี้เขียนเพื่อคุณ