พิรุณพร้อมรัก_Hot Nerd

คำโปรย

ข้างนอกห้องพักยังมีหยาดฝนโปรยปรายไม่ขาดสาย ขณะในอ้อมแขนของเขากอดเธอไว้ไม่คลาย เป็นการแอบอิงที่อุ่นซ่านหวานจับใจ
ฤดูกาลพร่ำพิรุณคิดว่าพร้อมจะเรียนรู้ความรักสักที หากแต่พอเช้ามา เขากลับควานหาร่างอุ่นไม่เจอแม้เพียงเงา
..........
สี่ปีต่อมา
ทันตแพทย์หนุ่มย้ายมาประจำคลินิกแห่งใหม่ เขาเคยรักษาคนทุกเพศทุกวัย โดยรับมือกับเด็กน้อยบ่อยครั้ง
“คุณหมอไวซ์หรือเปล่าคะ น้องเพิร์ลมาตรวจกับคุณหมอไวซ์ค่า” ยืนนิ่งพลางเงยมอง ไม่ยอมขยับเข้าไปใกล้ ไม่แน่ใจว่าจะใช่คนที่ตัวเองต้องการพบหรือเปล่า เพราะชายตัวสูงคนนั้นสวมมาสก์ เห็นแค่ดวงตา มีบางครั้งที่คุณหมอสวมแว่นอย่างเดียวกัน
“ไม่ใช่ค่ะ คุณหมอไวซ์มาวันอาทิตย์” ทันตแพทย์หนุ่มเป็นคนตอบเอง และเดินมาหาคนตัวเล็ก ใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพรา ดวงตากลมโตทำให้เขานึกเอ็นดู ตัวแค่นี้มีการเลือกหมอซะด้วย
“น้องเพิร์ลจะรอคุณหมอไวซ์”
“ก็ต้องมาใหม่พรุ่งนี้นะคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ หมอไหนก็ได้” พี่เลี้ยงพูดขึ้น เนื่องจากพรุ่งนี้จะไม่มีคนพามา หรืออาจต้องรอครั้งหน้าไปเลย
“ไม่ค่ะ น้องเพิร์ลจะรอ” หนูน้อยยังยืนกรานอย่างนั้น
“เอ...เป็นหมอพร้อมไม่ได้เหรอ” ชายหนุ่มย่อตัวลงให้ใกล้เด็กหญิงมากขึ้น มองใบหน้าชัด ๆ แล้วเผลอคิดถึงใครบางคน ไม่ว่าความน่ารัก ความช่างสงสัย และมีความดื้อรั้นเล็ก ๆ ซ่อนอยู่ในรอยยิ้มบางเบา
“คุณหมอไวซ์หล่อ ใจดีด้วย”
เขาหลุดหัวเราะกับเหตุผลข้อนั้น
“ไม่รู้หมอพร้อมจะหล่อสู้ได้รึเปล่า แต่ถ้าเป็นเรื่องใจดีไม่น้อยกว่าใครเลยนะ” ชายหนุ่มเสนอขายของเต็มที่ โดยถอดมาสก์ออก จ้องหนูน้อยช่างเจรจา คนได้เห็นถึงกับเบิกตาโพลง เหมือนเปล่งเสียงโอ้โห เพราะอ้าปากค้างตกใจ เขามั่นใจว่าตัวเองเป็นมิตรกับเด็ก ไม่ใช่พวกวายร้ายที่ใครเจอแล้วต้องถอยหนี