ล่ามรักกลางใจ

️️^_^ โปรยปราย ^_^

"เมื่อคืนเราเข้ากันได้ดีมากเลย คุณทำหน้าที่ได้ดี ทั้งเป็นล่ามและ..." จมูกโด่งกดลงซอกคอหอม และสูดกลิ่นหอมที่ใจเฝ้าถวิลหาแม้ขณะวิ่ง "และบนเตียง"
"คุณ..." เขากำลังชมหรือดูถูกกันนะ
"ผมชื่นชมคุณ จากใจ และมีข้อเสนอให้ หากคุณสนใจ" มือข้างหนึ่งลูบไล้ลำแขนเรียวขึ้นมาถึงไหล่และวางฝ่ามือ
"อะไรคะ"
ลูคัสยกมือขึ้นเกลี่ยปอยผมที่ปรกแก้มของเธอออก น้ำเสียงทุ้มต่ำชัดเจนแต่ไม่กดดัน
"อยู่กับผม เจ็ดวัน ตั้งแต่วันนี้จนกว่าผมจะแข่งจบ ทุกคืน ทุกเช้า ทุกวินาทีเป็นของผม พร้อม ๆ กับทำหน้าที่ล่าม" เขาหยุดเล็กน้อยก่อนเอ่ยอีกว่า "หลังจากนั้น คุณจะไปไหน ผมจะไม่รั้ง... แต่ถ้าคุณกล้าเดิมพัน ผมสัญญาว่ามันจะเป็นเจ็ดวันที่คุณไม่มีวันลืม"
คำพูดนั้นราวกับเป็นสายใยบางที่พันธนาการหัวใจเธอไว้ ความทรง
จำเมื่อคืนตอกย้ำจนร่างกายเธออุ่นวาบ ริมฝีปากสีหวานเม้ม พยายามข่มความรู้สึกที่เอ่อล้น
"แล้วถ้าฉันปฏิเสธ"
คนที่คิดว่าครั้งนี้ตัวเองคุมเกมยิ้มมุมปาก ดวงตาสีเข้มวาววับ
"งั้นผมก็จะใช้เวลาที่เหลือ... ทำให้คุณเปลี่ยนใจ"
บรรยากาศรอบตัวเงียบสนิท เหลือเพียงเสียงหัวใจที่เต้นดังราวจะหลุดจากออกตัว