ดอกไม้กลางเพลงไฟ

ชาริ คือดอกไม้กลีบบางที่เติบโตมาด้วยคำตราหน้าว่าลูกเมียน้อย

พี่ชายของเธอไม่ยอมรับ และพยายามหาทางขจัดเธอทุกวิถีทาง

สาวน้อยยังคงยืนหยัด สู้แดดฝน จนกลายเป็นดอกไม้แกร่ง ของเขตพงศ์ศรี


เร็กซ์ เชฟหนุ่มทายาทตระกูลลี เดินทางมาจากออสเตรเลีย ข้ออ้างคือมาทำใจ

แต่จริงๆ แล้วเขาหนีบิดาจอมบงการ มาเที่ยว และมาดูแลกิจการที่ร่วมหุ้นกับเพื่อนรัก

'รักแรกพบ'

ของเร็กซ์ คือสาวใต้ตาคม ผิวน้ำผึ้ง

เขาปรารถนาอยากให้เธอมาเป็นดอกไม้ในใจของเขาคนนี้

โปรยปราย

"ใครสอนทำ"
เธอเปรย มองอาหารตรงหน้า วันนี้ไม่ใช่อาหารฝรั่ง แต่เป็นอาหารไทย...อย่างต้มยำรวมมิตร และคะน้าหมูกรอบ มีไข่เจียวปูฟูๆ กรอบๆ เสิร์ฟพร้อมกัน
"เม่า แล้วก็เด็กๆ ในร้านสอนมา"
เขาว่า หอบหิ้วหมูกรอบมาจากร้าน เอามาผัดให้เธอชิม
"ไม่อร่อย"
เธอแกล้งว่าหลังจากตักชิมไปคำหนึ่ง จริงๆ แล้วแทบจะแสงออกปากเหอะ แต่แกล้งพูดให้คนทำมาให้เสียใจ
"รอบหน้าค่อยทำใหม่ ไม่เป็นไร จะทำจนกว่าชาริจะชมว่าอร่อย"
แน่ะ ไม่มีสลด แถมยังยิ้มให้เธอด้วย
"นี่...ไม่คิดจะโกรธกันบ้างเหรอ?"
ชาริว่า ทำหน้างอใส่เขา เธอพยายามแล้วที่จะทำให้เขาไม่ชอบเธอ แต่ทำไมมันยากจัง
"ผมโตมาโดยมีน้องสาวสามคน...ชาริ ผมพร้อมรับมือกับอารมณ์ของผู้หญิงทุกแบบ น้องสาวผม สามคนสามแบบ อ้อ...แถมแม่ผมอีกคนหนึ่ง แล้วที่หนักกว่าน้องสาวคือพ่อวัยทองของผม แค่ชาริทำแบบนี้น่ะ นิดหน่อย นิดเดียว ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย"
"คนบ้า..."
ชาริพึมพำ เธอจะกลั้นยิ้มได้ยังไงก่อนนะ เขาน่ารักจริงๆ เร็กซ์หัวเราะเบาๆ กับสีหน้านั้นของสาวน้อย
"อยากจะยิ้มก็ยิ้มมาเหอะ ทำหน้าแบบนี้...มัน...หึๆ"
"มันทำไม"
ทำตาโตมองเขา เขามาจี้ใจเธอ ชาริสะดุ้งน้อยๆ เมื่อคนที่นั่งตรงกันข้ามโน้มตัวมาหอมแก้มเธอแรงๆ
"มันจะทำให้ผม อุ้มชาริขึ้นห้องก่อนชาริกินข้าวอิ่มน่ะสิ"
"อื้อ..." เธอหน้าแดง
"อิ่มแล้วก็กลับไปบ้านคุณได้แล้ว"
"ชาริไปด้วยกันสิ ไปนอนบ้านผม ผมต้องทำงานเช้าพรุ่งนี้ต้องหมักเนื้อ ทำซอสมาเลี้ยงคนงานของสวนคุณ งานคุณไม่ต้องทำหรอก พรุ่งนี้จะมีหัวหน้าคนงาน และก็นายคิงมาช่วย ส่วนเรื่องสวนผักของชาริ ผมคุยกับนายคิงแล้วว่าทางร้านของเราจะรับซื้อไว้ทั้งหมด ไม่ต้องเอาไปขายที่ไหนแล้ว เรื่องคนทำงานครัว แอดมิน รวมถึงคนส่ง เดี๋ยวผมจัดการเติมคนให้"
"ใครให้มายุ่งกับงานของฉัน"
โวยใส่เขา เขาจะมากเกินไปแล้วนะ! ที่ยื่นจมูกเข้ามาจุ้นจ้านในงานของเธอ ในสวนปาล์มของเธอ
"ไม่ได้ยุ่งเขาเรียกว่าช่วย ชาริยังอายุเท่านี้ เป็นผู้หญิง ลำบากมามาก ควรจะสบายๆ บ้างมีสามีแล้ว ให้สามีช่วย ให้สามีทำ เพราะอีกหน่อย ชาริต้องทำงานหนักให้สามี"
"คุณวิลเลียม เร็กซ์ ลี!"
โมโหจนพูดไม่ออก ไม่รู้จะว่าอะไรดี ลุกพรวดขึ้นพร้อมกับท้าวเอว ส่วนเร็กซ์ปรบมือรัวๆ
"โอ้ พระเจ้า คุณเรียกชื่อผมถูกหมดเลย"
"ฉันจะทำยังไงกับคุณดีนะ"

นิยายรักสุดหวาน ฟินใจ กับพระเอกธงเขียวสะท้อนแสง สายเปย์ คลั่งรัก

ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ แล้วถ้าจะให้ฟินมากขึ้น แนะนำนายหัวสิงหราชสุดห่าม เพื่อนรักของเร็กซ์

ใน ดอกไม้นายหัวเถื่อนด้วยค่ะ ราคาเบาๆ ฟินหนักมาก ขอบพระคุณจากใจ ดรินทร์