เกิดใหม่เป็นนางร้ายผู้โง่เขลาที่สามีไม่รัก

‘ดาหลา’ สะใภ้ใหญ่ตระกูลนักธุรกิจแสนล้าน ผู้มีทั้งความสวยและความร้ายกาจแต่ขาดคุณค่าในสายตาทุกคน จนกระทั่งอุบัติเหตุทำให้วิญญาณของ ‘โอลิเวีย’ อดีตทหารหญิงหน่วยรบพิเศษผู้แข็งแกร่งและฉลาดจากต่างโลกเข้ามาอยู่ในร่างของเธอ ชีวิตที่เคยไร้ค่าและถูกเหยียดหยามก็เริ่มเปลี่ยนเป็นการเอาคืนแบบสุขุมและเฉียบคม

***ตัวอย่างในเรื่อง***
“พูดจบแล้ว?” น้ำเสียงทุ้มต่ำเอ่ยช้าแต่ชัด ก่อนที่มุมปากเขาจะกระตุกขึ้นน้อยๆ อย่างไม่ใช่รอยยิ้มที่มอบให้ด้วยความอ่อนโยน
“ฉันยังมีคำพูดอีกมาก” เธอเชิดคางขึ้นตอบกลับ ดวงตาเฉี่ยวคมตวัดมองครามอย่างไม่เกรงกลัว
“แต่ฉันคงไม่มีเวลานั่งฟังเธอพูดมากขนาดนั้น”
“ไม่เป็นไร แค่คุณจำคำพูดของฉันเอาไว้ก็พอ”
“ฉันต้องจำ?”
“แค่จำไม่ยาก”
“บางเรื่องที่เกี่ยวกับเธอก็ไม่ได้น่าจดจำขนาดนั้น เธอก็รู้ดี”
ดาหลาไม่แสดงออกว่าโกรธหรือไม่พอใจต่อคำพูดเสียดสี เธอเพียงเค้นยิ้มบางๆ แล้วกล่าววาจาจริงใจที่ทำให้คนฟังหน้าดำคล้ำเครียดด้วยโทสะ
“อย่าให้มันมากนัก ถ้าคุณยังนึกถึงผลประโยชน์ของคุณที่มาแต่งงานกับฉัน ก็จงสำเหนียกถึงสถานะของฉันเอาไว้ว่าควรวางอยู่ที่ไหน หรือถ้าคุณตัดใจจากสิ่งนั้นได้แล้ว คุณก็แค่เดินมาบอกฉัน เพราะฉันจะไม่เสียดายแท่งเอ็นไร้ค่าอันเดียวที่เหมือนกับโถส้วมสาธารณะ และยินดีเซ็นใบหย่าให้คุณได้ทุกเมื่อ” เธอเว้นจังหวะเพียงชั่วอึดใจ ก่อนจะกรีดมีดสุดท้ายพร้อมกับราดน้ำเกลือลงบนบาดแผลด้วยเสียงเย็นชา “หรือถ้าคุณคิดว่าฉันพูดเล่น คุณไม่ต้องรอนานถึงพรุ่งนี้หรอก คืนนี้ฉันจะเซ็นใบหย่าไว้ให้คุณก่อน… แบบนี้ดีไหมคะคุณสามี?”
“เธอกล้า?”
“อะไรที่ทำให้คุณคิดว่าฉันไม่กล้า หรือเพราะก่อนหน้านี้คุณก็คิดว่าฉันเป็นนางร้ายผู้โง่เขลาเหมือนคนเหล่านั้นด้วย? ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าหากคุณคิดแบบนั้น ฉันคงต้องขอแสดงความเสียใจกับคุณที่มองพลาด เพราะดาหลาคนนั้นไม่ใช่ดาหลาที่ยืนอยู่ต่อหน้าคุณคนนี้”
พูดจบเธอก็เดินไปนั่งลงประจำที่ของตัวเองด้วยท่วงท่าสง่างามน่ามอง จากนั้นจึงเริ่มลงมือตักอาหารทานอย่างละเลียด ท่ามกลางบรรยากาศมาคุและแรงกดดันหนักหน่วง กลับไม่อาจสั่นไหวได้แม้กระทั่งปลายขนตางอนของเธอ