รักร้ายของอคิน

"คุณหินคุณทำแบบนี้ทำไม..คนนิสัยไม่ดี"งามตาว่าเขาเสียงดัง

"หือ ๆ ๆ ยังกะเธอนิสัยดีตายละ แอบเป็นชูกับผัวพี่สาวฉัน แบบนี้ซินะถึงเรียกว่านิสัยดี กินบนเรือนขี้รดบนหลังคาชัด ๆ"

"คุณอย่ามากล่าวหาฉันนะ..คุณเห็นหรือไงว่าฉันเป็น...."

"ทำไม ไม่กล้าพูดออกมาละซิ"

"คุณไม่รู้อะไรคุณอย่าพูดเลยคุณหิน"อคินเหยีบเบรกดังเอี๊ยด....หันมาหางามตาจับไหล่ทั้งสองของเธอแล้วบีบแรง ๆ

"โอ้ยปล่อยฉันนะฉันเจ็บ"

"เธอพูดว่าใครไม่รู้อะไงามตา"

"คุณนั้นแหละคุณมันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพี่สาวคุณ"อคินมองงามตาด้วยดวงตาแข็งกร้าวโกรธจัด"เธอลงจากรถฉันไปเดียวนี้"อคินตะโกนเสียงดัง

"งามตามองไปรอบด้าน ที่นี่มีเพียงป่าเงียบวังเวง ถนนก็เปลี่ยว แถมเมฆครึ้มดำเริ่มก่อตัวเหนือศีรษะ ลมเริ่มพัดแรง

"ฉันบอกให้เธอลงไป ลงไปเดี๋ยวนี้!"

เสียงเขาตวาดก้องราวกับฟ้าผ่า งามตารีบเปิดประตูรถโดยไม่กล้าต่อรอง พอเท้าของเธอแตะพื้นดิน เขาก็เหยียบคันเร่งออกไปทันทีโดยไม่เหลียวมองแม้เพียงเสี้ยววินาที