บทลงโทษของซาตาน

ปาลิตาพยายามปรับดวงตาให้ชินกับแสงไฟนีออนที่สว่างวาบในห้อง และเมื่อเหลียวมองไปรอบกายก็พบว่ามันไม่ใช่ห้องนอนของตัวเอง ที่นี่เป็นห้องโทนสีขาว มีเฟอร์นิเจอร์ครบครัน แถมยังได้ยินเสียงคลื่นลมแรงๆ อีกด้วย แต่สิ่งที่ไม่พึงปรารถนาจะพบคือชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนกอดอกจ้องเขม็งอยู่ตรงหน้านี้ต่างหาก
“คุณกวิน!” ปาลิตาพยายามลุกขึ้นนั่งด้วยความทุลักทุเลเมื่อเห็นหน้าเขา และอีกฝ่ายกลับมองภาพคนที่กำลังสิ้นฤทธิ์อย่างเย้ยหยันไม่น้อย
“ตื่นได้แล้วเหรอครับคนสวย”
“ที่นี่ที่ไหน คุณพาฉันมาทำไม”
“บ้านพักส่วนตัวของผมเอง” เขาตอบเสียงราบเรียบเหมือนกับเป็นเรื่องปรกติ แต่คนฟังตาวาววับขึ้นด้วยความโมโห
“พาฉันออกไปเดี๋ยวนี้”
“ผมบอกแล้วไงว่าคุณสั่งผมไม่ได้อีกแล้ว”
“ฉันก็จะแจ้งความจับคุณเข้าคุก ถ้าไม่เชื่อก็คอยดูว่าฉันจะทำได้หรือเปล่า”
“หืม? เอางั้นเลย” กวินแค่นเสียงหัวเราะแล้วเลิกคิ้วขึ้นมองคนตรงหน้าที่เริ่มอาละวาดใส่
“ผมรู้ว่าคุณทำได้แน่ แต่คงไม่ใช่ตอนนี้หรอก” เอ่ยจบเขาก็ก้าวขึ้นมาบนเตียงแล้วดันร่างเล็กให้ราบลงไปกับที่นอนโดยมีร่างของเขาทาบทับเอาไว้
“หลังจากคุณเป็นเมียผมแล้ว คุณจะวิ่งโร่ไปแจ้งความก็เชิญเลยนะคุณปาล์ม ผมไม่ขัดข้อง!!”