หนี้ชิงชังรักว่าที่เมียกุลสตรีของอสูรร้าย

"ตื่นเดี๋ยวนี้ยัยเด็กบ้า ใครอนุญาตให้เธอมานอนที่ห้องนี้" ชายหนุ่มกระชากเธอให้ลุกจากเตียงอย่างแรง จนจันทราสะดุ้งตกใจ ความง่วงหายสนิท
"ก็คุณอนุญาตเองนี่คะ เมื่อคืนคุณเมามาก จันพาคุณขึ้นมานอน จันจะกลับแล้ว แต่คุณต่างหากที่เป็นฝ่ายไม่ยอมดึงจันลงไปนอนที่เตียงด้วย"
"และคุณก็ยอมสินะ เด็กสาวที่เรียบร้อย กุลสตรีที่ได้รับการอบรมมาอย่างดี ยอมนอนกับผู้ชายที่เมาได้อย่างง่ายดาย"
ธันวาถามเสียงเย็น ใบหน้าเริ่มแข็งกร้าว คำพูดของเขาทำให้จันทรารู้สึกเหมือนถูกตบหน้า น้ำตาเริ่มคลอหน่วย
"จันไม่ได้... คุณเป็นคนที่..."
"หรือว่านี่เป็นแผนของคุณหนูอย่างคุณ คุณตั้งใจยั่วยวนผม หวังว่าถ้าผมเผลอทำอะไรกับคุณ คุณจะได้บังคับให้ผมแต่งงานด้วย"
ธันวาพูดต่อ ไม่สนใจคำอธิบายของเธอ
"ไม่ใช่นะคะ"
จันทราร้องไห้ออกมา น้ำตาไหลอาบแก้ม
"จันไม่ได้ตั้งใจ... คุณบอกว่าให้จันอยู่ด้วย... คุณขอร้องจันเอง..."
"และคุณก็เชื่อคำพูดของคนเมางั้นเหรอ นี่หรือกุลสตรีที่เรียบร้อย ที่แท้ก็แค่..."