Revenge of Love รอยรักรอยแค้น

"ฉันไม่ได้รักนายแล้ว คิดว่า...คนอย่างฉันจะรักนายจริงๆเหรอ กลับไปซะแล้วอย่าให้ฉันเห็นหน้านายอีก นาย...มันก็แค่เด็กวัดจนๆ คิดว่าฉันจะรักนายจริงๆเหรอ"

ตัวอย่าง

"เธอ...โสดใช่ไหม ฉันเห็นในใบสมัครงาน" ภัทรดนัยเอ่ยพูดพลางมองจ้องหน้าวันรสาแล้วแสยะยิ้มออกมา

"แล้วมัน...เกี่ยวอะไร...อะไรด้วยคะ" วันรสาเอ่ยพูดออกไปด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก

"หึ เธออย่าลืมข้อตกลงของเราดิ ฉันไม่อยากมีปัญหาถ้าเธอมีผัวแล้ว และที่สำคัญฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับใครในเวลาเดียวกัน" ภัทรดนัยเอ่ยพูดพลางใช้มือเฉยคางของวันรสาให้เชิดขึ้น

"คุณ..." วันรสาเอ่ยพูดได้แค่นั้นเธอก็ถูกภัทรดนัยดึงลงมาจากโต๊ะเคาน์เตอร์ครัวแล้วรวบเอวบางของเธอเข้ามาใกล้ๆก่อนที่เขาจะก้มลงไปซุกไซ้ซอกคอของเธอด้วยความรู้สึกลุ่มหลง เขาขบเม้มซอกคอของเธออย่างเมามันพลางลูบไล้แผ่นหลังของเธอ

"คุณ...ภัทร คุณ...ฉันขอเวลา...อย่า..." วันรสาเอ่ยพูดพลางพยายามดันแผงอกแกร่งของภัทรดนัยออกไป

"ฉันไม่ให้" ภัทรดนัยเอ่ยพูดพลางเลื่อนลงไปกัดเข้าที่หัวไหล่มนของวันรสา

"โอ๊ย!...ฉันเจ็บ คุณกลายเป็นคนร้ายกาจแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร"

"หึ คิดว่าตั้งแต่เมื่อไรล่ะ" ภัทรดนัยเอ่ยพูดพลางเงยหน้าขึ้นมามองหน้าวันรสาด้วยสายตาเหี้ยมเกรียม

"ฉัน ฉัน ขอโทษ ถ้าเป็นเรื่องในอดีต" วันรสาเอ่ยพูดพลางน้ำตาคลอ

"หึ" ภัทรดนัยคำรามในลำคอพลางจับปลายคางของวันรสาเชิดขึ้น

"ง่ายไปมั้ง เธอรู้ไหมว่าฉันร้ายกาจได้มากกว่านี้อีก" ภัทรดนัยพูดจบเขาก็จับวันรสาหันหลังแล้วจับเธอกดลงไปที่โต๊ะเคาน์เตอร์ครัวที่อยู่สูงระดับเอวก่อนที่เขาที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลังของเธอจะก้มตัวลงไปทาบทับแล้วคลอเคลียที่ใบหูของเธอ



ปล1. ฝากรีวิวคอมเม้นท์ติชมด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

ปล2.หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย และหากนักอ่านทุกคนพบข้อผิดพลาดหรือคำผิดสามารถคอมเม้นแจ้งได้นะคะ ยินดีแก้ไขปรับปรุงให้เพื่อให้นักอ่านทุกคนได้ E-Book ในเวอร์ชั่นที่ดีที่สุด
ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนนะคะ ขอให้ได้รับความสุขจากการอ่านนิยายเรื่องนี้ค่ะ