เพื่อนร่วมห้องที่รัก

"อห ซิกแพคแม่งของจริง!"

เรียวตะคิดแล้วพยายามตั้งสติ แต่พอหันไปอีกทีก็เห็นธีใช้ผ้าเช็ดเหงื่อจากต้นคอไล่ลงมาที่อก กล้ามอกแน่นกำลังดี พอขยับแล้วเป็นมัดแบบที่ไม่ต้องเกร็งก็เห็นโค้งเว้าชัดเจน พอผ้าขนหนูเลื่อนไปตรงท้องอีกที...เรียวตะก็แทบสำลักอากาศ

"เมื่อกี้...มองอะไรกูวะ?"

เรียวตะหันขวับ หูแดง แก้มขึ้นสี เขารีบพูดกลบเกลื่อนทันที

"อะไรใครมองมึง กูมองผ้าม่านต่างหาก! เออ มันดูจะหลุดแล้วอะ มึงไม่เห็นเหรอ!!" เรียวตะพูดโวยวาย

ธีเลิกคิ้วแล้วมองหน้ารูมเมทที่เหงื่อผุดเต็มหน้าผากอย่างสงสัย

"ผ้าม่าน?"

"เออ! มันแหวกเองบ่อย ๆ ไง กูเลยแบบ...แบบ...เอ่อ!! เอาไปซ่อมมั้ยล่ะ!? กูว่ามันน่าจะพัง!"