หวนคืนกลับมาเป็นชายาอ๋องวิปลาส

"จันทราสาดส่องทั่วราตรี บุปผาแย้มคลี่กลิ่นหอมหวาน
แม้นมีรอยด่างพร้อยบนจาน แต่แสงนวลฉานมิเคยเลือน
กิ่งเหมยยืนหยัดท้าลมหนาว แม้มีเรื่องราวให้เปรียบเปรย
ความงามแท้จริงที่คุ้นเคย อยู่ที่ใจเอย...มิใช่กาย"
ปานแดงบนใบหน้าครึ่งซีกของไป๋เฟยหลิงมีที่มาจากความริษยา นางไม่เคยรู้เลยจนกระทั่งต้องตายจากไปด้วยความสงสัยว่านางทำผิดอันใด หากมีแต่ความสงสัยคงไม่เสียดายจนอยากหวนคืนกลับมา เป็นความเสียใจที่ถูกหักหลังต่างหากที่ทำให้นางต้องย้อนคืน
สองคนนั้น...หนึ่งบุรุษหนึ่งสตรีที่ทำลายเหยียบย่ำชีวิตของนางจนตาย คู่หมั้นและสหายรัก นางกลับมาเพื่อพวกมัน นางจะเอาคืนอย่างสาสม ความแค้นที่บ่มเพาะในใจมากพอที่จะทำให้ไป๋เฟยหลิงพร้อมจะทำทุกหนทางเพื่อให้พวกมันย่อยยับ
โดยมีเขา...จ้าวอี้เฟิง อ๋องวิปลาสผู้คอยให้ความช่วยเหลือ
ทว่าความช่วยเหลือที่เขาให้มา นางต้องตอบแทนคืนด้วยการเป็นพระชายา...
*****