นางร้ายที่รัก

นางร้ายที่รัก โดย...บัวริน

"ไอ้เลว!ฉันอยากฆ่าคุณ"
วิชนีย์กรีดเสียงออกไปด้วยความชิงชัง เขายั่วต่อ
"ก็ฆ่าเลยซิ...ช้าอยู่ทำไมล่ะ หรือว่าไม่กล้า..."
วิชนีย์ขบฟันกรอด มองเขาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ
"อย่าท้านะ"
"ไม่ท้าอยู่แล้ว...ไม่หนีด้วย เชิญคุณเข้ามาได้ทุกเวลาเลย ผมพร้อมอยู่แล้ว"
"เลวที่สุด!"วิชนีย์โกรธจนตัวสั่น โกรธแค้นชิงชังผู้ชายคนนี้เหลือเกิน เขาทำลายทุกอย่างในชีวิตหล่อน
ไม่ว่าเป็นความสาว หน้าที่การงาน ไม่เว้นแม้แต่คนในครอบครัว
ไม่ใช่เพราะเขาหรือพี่ชายของหล่อนถึงต้องติดคุก เขาใช้ความไว้วางใจของหล่อน หลอกล่อหล่อน ให้หล่อนทำลายชีวิตพี่ชายตัวเอง
"สะใจคุณแล้วใช่ไหม?"
"คุณก็รู้ ว่าผมไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้"
"ไม่ได้อยากเหรอ คุณวางแผนไว้ทั้งหมด"หล่อนแหกปากตะโกนออกไปอย่างชิงชังเขา ขณะที่ชายหนุ่มถอนใจออกมาอย่างเอื่อยอ่อน
"บี...ผมขอโทษ"

รักด้วยใจ บัวริน