ภรรยาแขนด้วนของนายท่าน [MPREG]

สองตระกูลบาดหมาง จำเป็นต้องหยุดยั้งด้วยการเชื่อมสัมพันธ์ คนหนึ่งสูงส่ง คนหนึ่งต่ำเตี้ยเรี่ยดินแถมยังเป็นชายพิการแขนด้วน เขาทั้งสองมีลูกด้วยกัน ทว่านายท่านรักแต่ลูก แสนชังภรรยาคนนี้...

...

นายท่านจางหย่งเป็นถึงบุตรชายแห่งตระกูลไป๋ ผู้ได้ขึ้นชื่อว่ายิ่งใหญ่เหนือใครในบรรดาตระกูลทั้งหมด 

เอกลักษณ์เด่นชัดคือเรือนผมขาวดุจสีของหิมะ ผู้สืบเชื้อสายโดยตรงจะได้รับเอกลักษณ์นี้มาเป็นรุ่นสู่รุ่น

และใช่ ลูกชายที่เกิดจากนายท่านกับภรรยาแขนด้วนก็ได้รับเอกลักษณ์นั้นมาเช่นกัน 

ทว่าเพราะแต่งงานด้วยคำวิงวอนของผู้เป็นย่า นายท่านจางหย่งจึงไม่ได้มีใจรักบุตรชายจากสายเลือดตระกูลซูลี่ ผู้เกิดมาเป็นชายพิการแถมยังเป็นลูกเมียน้อยหางแถวของท่านผู้นำเฉิงอีก

เขาจงเกลียดจงชังตระกูลบัดซบนี่ แต่ลูกคนนี้นับเป็นข้อยกเว้น สำหรับภรรยาที่ไม่ได้รัก ฉะนั้นจะเมตตาอีกทั้งให้เกียรติไปทำไม

อยู่เป็นข้ารับใช้ รับความทุกข์ทรมานแทนตระกูลบัดซบของตัวเองไปเถิด วันไหนความเกลียดชังในใจมันเกินจะอดทน ต่อให้มาคุกเข่าร้องขอ ก็จะไม่มีความเมตตาให้

ทว่าเวลาล่วงเลยผ่านไป ไฉนเลยนายท่านกับมีใจรักภรรยาแขนด้วนเสียเอง ถึงเวลาที่อีกฝ่ายรู้ตัวว่าควรจากไป นายท่านที่เคยเอ่ยปากไล่ทำไมถึงพยายามร้องขอให้เขาอยู่ต่อ

วิงวอนความรักจากเขาแทบตาย แต่มนุษย์คนนึงจะสามารถรักคนที่ทำร้ายตัวเรามาตลอดได้งั้นหรือ คำตอบคือไม่ แล้วนายท่านจะทำอย่างไร หากไม่อยากสูญเสียภรรยาและอีกหนึ่งชีวิตในท้อง...

ชดใช้ด้วยชีวิตงั้นหรือ... แต่เขาจะอยากได้ไหม...