อาร์กัสโมน่า ARGUSMONA

"แค่อยากได้ส่วนบุญค่ะ แต่แรงอาฆาตเขาเยอะน่าดูเลย"
"เขาจะฆ่าผมเหรอ" ชยนถามเสียงเบาหวิว นอกจากจะทำใจเชื่อได้ยากแล้วเขายังต้องมาระวังตัวอะไรกับสิ่งที่มองไม่เห็นอีกหรือ...
"เขาจะฆ่าคนที่คุณนั่งรถมาด้วยนั่งแหละ เจ้ากรรมนายเวรค่ะ คุณรีบเข้าไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้อาจจะต้องตื่นมาทำคดีแต่เช้า"
ชยนยิ่งกว่าช็อก เธอพูดเหมือนว่าคนตายเป็นเรื่องธรรมดาและไม่ต้องเข้าไปช่วยเหลืออะไร เพียงแต่เขาเป็นคน มีหัวใจไง จะรอรับฟังข่าวร้ายก็ใช่ที่
"คุณ!" อาร์กัสโมน่าตะโกนเรียกเสียงดัง มองดูถุงขนมที่เขาแขวนเอาไว้กับรั้วบ้านลวกๆ แล้วเขาก็วิ่งตามรถคันนั้นไป
นั่นเขายังไม่หายดีเลยนะ!
อาร์กัสโมน่ากัดริมฝีปาก เป็นกิริยาที่เทพไม่ค่อยทำกัน เพราะการเป็นเทพใจต้องเย็น เย็นยิ่งกว่าธารน้ำตกหรือน้ำในขั้วโลกเหนือได้ยิ่งดี แต่มนุษย์คนนั้นกำลังทำให้หล่อนหัวเสียอย่างหนัก
"เจ้าก็เจอคนที่ต้องดูแลแล้วอย่างไรล่ะ เทพี"
หากไม่ใช่เพราะคำพูดขององค์อินทร์ทำให้ได้สติ หล่อนคงไม่มายืนอยู่จุดนี้หรอก ก็ว่า... เวลาจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเขามักจะมีเสียงบางอย่างเข้ามารบกวนเสมอ
เสียงของเขาที่เรียกหล่อนว่า นางฟ้า
อาร์กัสโมน่าไม่ได้วิ่งตาม หล่อนเดินตามแต่ความเร็วเท่ากับเขาวิ่ง คว้าไหล่หนาของเขาได้ก็กระชากตัวกลับ จ้องตาของเขาอย่างเอาเรื่อง
"คุณไปไม่ได้!"
"แต่คุณบอกเขากำลังจะตาย!" ชยนหัวเสีย จะผละออกจากคนตัวเล็กแต่เขากลับทำไม่ได้อย่างใจนึก แขนที่กดลงมาบนบ่าไม่ได้หนักหรอก แต่พอเขาจะยกมันออกกลับยกไม่ขึ้น "คุณ!"
"กรรมของเขา" อาร์กัสโมน่าบอกกับอีกคนอย่างใจเย็น "ถ้าคุณเข้าไปยุ่ง กรรมนั้นจะเป็นของคุณ"