รักยุ่งๆของนาย Engineer

“ปุ่นช่วยคนที่ตัวเองรักให้สมหวังกับเพื่อนตัวเองไม่ได้” ฉันพูดขึ้นเสียงสั่นเครือ จากนั้นน้ำตาที่กลั้นเอาไว้ก็พังทลายลงมาเหมือนเขื่อนแตก “ฮือ ๆ ปุ่นทำไม่ได้จริงๆ”
“เป็นเพราะเรื่องคืนนั้นเหรอ”” ผ่านไปสิบนาทีสายน้ำถามขึ้นเสียงเบา “ที่ทำให้ความรู้สึกเธอเปลี่ยนไป”
ฉันเช็ดน้ำตาออกลวกๆสายหน้าไปมาส่งไปให้เป็นคำตอบ ‘มันไม่ใช่คืนนั้น แต่มันรู้สึกมานานแล้วต่างห่าง’