สูตรหวานป่วนใจบัณฑิตข้างเรือน

ชีวิตอันเงียบสงบของ จวินซี บัณฑิตหนุ่มที่เป็นช่างทำพู่กัน ต้องสั่นคลอน เมื่อเขาจำเป็นต้องปล่อยเรือนข้างๆ ให้ เถียนซิน แม่ครัวทำขนมผู้สดใสและเต็มไปด้วยชีวิตชีวาเช่า

"งานของเจ้าคงจะส่งเสียงดังน่าดู" เขาเอ่ยเตือนด้วยความไม่ไว้ใจตั้งแต่วันแรกที่พบกัน

และแล้วความกังวลของเขาก็เป็นจริง เมื่อโลกอันเงียบสงบต้องถูกปั่นป่วนด้วยเสียงตำแป้งในยามเช้าและกลิ่นขนมหอมหวานที่ลอยมารบกวนสมาธิ การปะทะกันแบบไร้เสียงจึงเริ่มต้นขึ้น จวินซีเขียนสาส์นเตือนด้วยข้อความเย็นชาว่า "โปรดรักษากฎแห่งความสงบ" แต่เถียนซินกลับตอบรับด้วยขนมดอกกุ้ยฮวาแทนคำขอโทษ แม้จวินซีจะประทับใจในรสชาติอย่างลับๆ แต่เขาก็ยังคงไว้ซึ่งท่าทีเย็นชาเช่นเดิม

ทว่าเหตุการณ์ไม่คาดฝันที่ระเบียงทางเดินก็ได้เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง เมื่อทั้งสองเกือบจะเดินชนกัน จวินซีเข้าช่วยเถียนซินไว้ได้ทัน แต่ขนมลูกหนึ่งกลับร่วงลงมาแปะบนศีรษะของนางอย่างน่าขัน

"ขะ-ข้าขออภัยเจ้าค่ะท่านบัณฑิต!" นางร้องบอกอย่างตื่นตระหนก แต่เขากลับตอบในสิ่งที่นางไม่คาดคิด "ข้าเองก็ต้องขออภัยเช่นกัน"

สัมผัสที่ใกล้ชิดโดยบังเอิญนั้นได้ทิ้งร่องรอยไว้ในใจของคนทั้งสอง พวกเขาต่างเสียสมาธิในงานของตนเอง และจบลงด้วยการหลบหน้ากันอย่างน่าเอ็นดู กลายเป็นจุดเริ่มต้นของความรู้สึกบางอย่างที่แตกต่างไปจากเดิม ที่ความเงียบและความวุ่นวายกำลังจะเริ่มเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกัน



คำเตือน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ทั้งหมดในเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงหรือพาดพิง ประวัติศาสตร์ สถานที่ หรือบุคคลใด ทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่นักเขียนสมมติขึ้นมา พฤติกรรมหรือเหตุการณ์ในเรื่องไม่ได้มีเจตนาชี้นำใดๆ นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น