ศิษย์รักเช่นข้าขอยึดหัวใจเจ้าสำนัก

"ท่านชอบข้าใช่หรือไม่"
"นี่เจ้า!" ขึงตาใส่นาง รีบวางถ้วยชาลงทันที
"ไม่ใช่ๆ ข้าหมายถึงท่านมองว่าข้านี้เป็นศิษย์ที่ดี เป็นศิษย์ที่ไม่ได้สอนยากอย่างใครว่า รู้สึกชื่นชอบข้าเหมือนอย่างอาจารย์เฉิง"
"อืม..." โจวหานเฟิงเสียอาการไปเล็กน้อย ยกชาขึ้นดื่มหนึ่งคำ แล้วจึงออกปากไล่จิ้นหลานเอ๋อร์ไปฝึกวิชา
โจวหานเฟิงปล่อยให้นางฝึกผสานลมปราณภายในกายด้วยตัวเอง
"จิ้นหลานเอ๋อร์ ข้าจะไปพักผ่อน เจ้าก็จงฝึกต่อไป อีกสองชั่วยามข้าจะมาดูความก้าวหน้าของเจ้า"
"ท่านอาจารย์ใหญ่ แบบนี้ไม่เลือดเย็นไปหน่อยหรือเจ้าคะ"
"อย่าเรียกข้าว่าอาจารย์ใหญ่"


******************************************