สรรค์!!! ข้าไม่อยากเป็นนางร้าย

ป่วยเป็นโรคหัวใจยังว่ายากลำบากแล้ว แต่สรรค์พวกท่านช่างเมตตาข้าเหลือเกิด ให้เกิดใหม่ในร่างของนางร้าย ซ้ำพระเอกของเรื่องยังเป็นพระเอกธงแดงอีก งานนี้หากนางไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตแน่นอน

...............

"ทะ...ท่านโหวอย่าเข้ามานะเจ้าคะ" เห็นเขาขยับเท้านางยกมือปางห้ามญาติ นางถอยหลังสามก้าวเขาก็ก้าวเท้าหนึ่งก้าว เหมือนหมาป่ากำลังต้อนแกะไม่มีผิด
"เจ้ากล้าดีอย่างไรแสดงท่าทางหวาดกลัวข้า"
"ท่านอยากให้ข้าตาย" ทั้งที่กลัวเขาแต่นางก็ห้ามปากเถียงเขาไม่ได้ ความรู้สึกน้อยใจนี้อาจมาจากความรู้สึกของมู่เหยา
"ข้าน่ะหรือฆ่าเจ้า"
"ท่านบีบคอข้า" มู่เหยาถอยจนแผ่นหลังติดกับกำแพง นางไร้ทางหนีแล้ว
"นั่นเป็นเพราะเจ้าปีนเตียงข้า"
"ท่านกดศีรษะข้าลงน้ำ"
"ใครใช้ให้เจ้าลงไปในบ่อน้ำพุของข้า มู่เหยาเป็นเจ้าที่โหดร้ายก่อนข้าไม่มีสิทธิ์ฆ่าเจ้าอย่างนั้นหรือ ทายาทของข้าหายไปกี่คนแล้วชีวิตของเจ้าชดใช้อย่างไรก็ไม่หมด"
"นั่นมัน..." มันมู่เหยาคนเก่าทำต่างหาก นางร้ายนี่จะโหดไปถึงไหน รีดลูกออกจากท้องคนทั้งเป็น โยนสาวใช้อุ่นเตียงของหวงเผยเยว่ลงบ่อน้ำ