หลงเล่ห์ลวงสังหาร

เมื่อท่านไร้ใจ ย่อมไม่คู่ควรกับความรักของข้า!

คนหนึ่งคือมือสังหาร คนหนึ่งคืออ๋องสูงศักดิ์ อีกคนคือฮ่องเต้อัปลักษณ์ ความสัมพันธ์นี้จะจบลงเช่นไร?

เทียนแดงส่องสว่างทั่วตำหนักอวิ๋นเล่อ แสงเหลืองนวลกระทบเครื่องประดับตกแต่งภายในห้องกว้างใหญ่ อบอุ่นละมุนตา ขณะเดียวกันก็ร้อนแรงดุจเปลวเพลิง
กลางเตียงแกะสลักลวดลายงดงาม มีโฉมงามในชุดผ้าแพรโปร่งบางนั่งอยู่ ความบางของชุดแทบไม่ปกปิดเรือนร่างภายใน เพียงมองอย่างตั้งใจก็สามารถมองเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็นอย่างชัดเจน
หลิ่งจีก้มหน้าต่ำ จมดิ่งกับความว้าวุ่นใจ สองมือชื้นเหงื่อ ร่างกายแข็งเกร็ง หัวใจเต้นแรงเหมือนจะทะลุออกมานอกอก ยิ่งได้ยินเสียงฝีเท้าใครบางคนคืบคลานเข้ามาใกล้ ไอเย็นยะเยือกที่เกิดจากความหวาดหวั่นไม่มั่นใจก็พุ่งเข้าจู่โจม กระตุ้นให้อยากหนีไปจากที่ตรงนี้ ซึ่งตลอดชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน ภารกิจที่สามารถทำให้มือสังหารอย่างนางมองเห็นความตายมากกว่าความสำเร็จ อาจเพราะหลายวันมานี้ระหว่างรอเรียกตัวปรนนิบัติ นางได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับฝ่ายตรงข้าม น่าประหวั่นพรั่นพรึงยิ่งกว่าข่าวลือที่คนภายนอกพูดถึงเขาหลายเท่า
สังหารมู่หย่งสือ คือคำสั่งที่นางได้รับจากผู้เป็นนาย บุรุษที่เป็นเจ้าชีวิตและคนที่นางรัก ต่างจากเขาที่เห็นนางเป็นเพียงดาบเล่มหนึ่ง ดาบที่ใช้ฟาดฟันอุปสรรค เปิดทางให้เขาไปสู่ปลายทางความยิ่งใหญ่
เงาดำเข้าปกคลุมเหนือศีรษะ ปลายคางถูกปลายนิ้วของคนผู้นั้นเชยขึ้น ดวงตาที่ในอดีตเคยสงบเยือกเย็นปรากฏระลอกคลื่น ฉลองพระองค์สีเหลืองทองของฮ่องเต้สะท้อนนัยน์ตาดำขลับ ค่อย ๆ ไล่สายตาขึ้นจวบจนถึงจุดที่ไม่ควรมองจึงหลุบตาลง
วังหลวงไม่ว่าผู้ใดก็ห้ามจ้องพระพักตร์ฮ่องเต้ก่อนได้รับอนุญาต คือข้อห้ามสำคัญที่กูกูอาวุโสในวังแจ้งนางก่อนเข้าถวายตัว
ร่างบอบบางสั่นสะท้านยามท้องนิ้วหยาบกระด้างลากไล้ตามกรอบหน้า กลิ่นอายราชันกดดันเสียจนรู้สึกต่ำต้อย ครั่นคร้ามประหม่าไม่เหมือนครั้งแรกที่ได้พบกัน คงเพราะสถานการณ์และความสัมพันธ์ที่แตกต่าง ตอนนั้นนางคือสาวใช้ในจวนชินอ๋อง ส่วนเวลานี้คือหญิงสาวที่กำลังจะทอดกายให้เขาเชยชม
ภารกิจสุดท้ายของนางท้าทายความสามารถและชีวิตยิ่งยวด
สังหารฮ่องเต้คือภารกิจที่จะปลดพันธนาการการเป็นมือสังหารของหลิ่งจี เมื่อสำเร็จนางจะได้รับอิสระ ได้ใช้ชีวิตอย่างที่ต้องการ สำคัญสุดคือได้ไปจากบุรุษผู้นั้น บุรุษไร้ใจที่ผลักนางให้พี่ชายต่างมารดาอย่างไม่ลังเล เดิมคิดว่าต่อให้ไม่รักก็ขอให้เมตตา สุดท้ายไม่มีแม้เศษเสี้ยวไมตรี แต่ก็ช่างเถอะ คนอย่างนางรักได้ตัดใจเป็น
มู่หย่งสือ กษัตริย์แคว้นมู่ ฉายาฮ่องเต้อัปลักษณ์ นิสัยโหดเหี้ยมอำมหิต ไร้ใจ ไร้คุณธรรม ไร้เมตตา ขอเพียงเป็นความพึงพอใจ สั่งฆ่าล้างสกุลไม่ใช่เรื่องยาก ภายใต้การปกครองของเขาเต็มไปด้วยการหลั่งโลหิต สังหารพี่น้อง สังหารขุนนางเห็นต่าง สังหารทุกคนที่คิดว่าเป็นภัยต่อบัลลังก์ของตน สตรี เด็ก คนชรา ไม่มียกเว้น คือสิ่งที่ข้าราชบริพารตั้งแต่บนจดล่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน ดังนั้นกษัตริย์พระองค์นี้เป็นคนแรกและคนเดียวที่หลิ่งจีไม่มีความมั่นใจว่าจะจัดการได้
การลอบปลงพระชนม์ ไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อมมีแต่ความยากลำบาก ด้านนอกมีองครักษ์ ด้านในมีการตรวจสอบเข้มงวด มิอาจซุกซ่อนอาวุธ แม้แต่เสื้อผ้ายังโปร่งบางมองทะลุ เครื่องประดับห้ามมีติดตัวแม้แต่ชิ้นเดียว แสดงให้เห็นถึงความระมัดระวังรอบคอบ อยากได้ชีวิตเขาต้องมีฝีมือจริง ๆ

ขออนุญาตฝากนิยายเรื่องใหม่ของนามปากกา "ไป๋ลี่เซียน" ด้วยนะคะ ^^
***ความชอบการอ่านของแต่ละคนแตกต่างกัน โปรดทดลองอ่านก่อนซื้อ ซื้อผ่านเว็บ/แอนดรอยด์ จะได้ราคาที่ถูกกว่าซื้อผ่านแอปเปิ้ล