เลขาซ่อนรัก

"แน่ใจเหรอว่าผมไม่ได้ทำอะไรคุณ ถ้าผมล่วงเกินคุณผมยินดีรับผิดชอบ คุณเรียกร้องค่าเสียหายมาได้เลย ผมจะเซ็นเช็คให้เท่าที่คุณต้องการ" ไตรภพจับความผิดปกติในท่าทีของหญิงสาวได้แน่นอนแล้ว แต่เจ้าหล่อนพยายามปกปิดซึ่งเขาก็ไม่อยากขุดคุ้ย เอ่ยรับผิดชอบไปให้จบๆดีกว่าจะได้ไม่คาราคาซังกวนใจเขา
ทว่าการบอกจะรับผิดชอบด้วยเงินแบบนั้นกลับทำให้มาริสาจุกในอก รู้สึกเหมือนคืนที่ผ่านมาเธอไปรับจ้างระบายอารมณ์ให้เขา หญิงสาวปฏิเสธ "คุณไตรไม่ต้องกังวลค่ะ เมื่อคืนไม่ได้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นแน่นอน ดิฉันไม่จำเป็นต้องเรียกร้องอะไรค่ะ"
"งั้นคุณจะบอกว่าเมื่อคืนคุณพาผมมาส่งที่คอนโดแล้วก็กลับทันทีเหรอ" ไตรภพซักด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย การถูกปฏิเสธไม่ว่าเรื่องไหนก็ไปสะกิดแผลใจของเขาที่ถูกคนรักปฏิเสธการหมั้นไปแต่งงานกับคนอื่นอยู่ตลอด เขาไม่ชอบถูกปฏิเสธเลยยิ่งโดยเฉพาะยัยเลขาหน้าจืดคนนี้ด้วยแล้วยิ่งน่าหงุดหงิดเข้าไปใหญ่
"ค่ะ ดิฉันกลับทันที" มาริสาย้ำคำเดิมเสียงหนักแน่น ถ้าเธอยอมรับเงินก็หมายความว่าเธอยอมรับว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นระหว่างกันเมื่อคืน และมากไปกว่านั้นยิ่งย้ำให้รู้สึกขมขื่นว่าเธอไปรับจ้างเป็นที่ระบายอารมณ์ให้เขา เธอเต็มใจทำเองและเธอให้เขาเองโดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทนใดใด แค่ขอให้เขาหายเกรี้ยวกราดและหายเจ็บปวดชั่วครั้งชั่วคราวจากคนรักของเขาได้ก็พอแล้ว
"ดี ถ้าคุณยืนยันแบบนั้นผมก็ไม่มีอะไรจะพูด เชิญออกไปได้แล้ว" ไตรภพบอกเสียงห้วน เห็นท่าทีหยิ่งผยองของหญิงสาวเขาก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที