ไม่ได้อยากเป็นแค่บอส

'ต่อให้เพชรลาออก เพชรก็ไม่มีทางหนีผมพ้นอยู่ดี'
------------------------------------------------------------------------------------

"ถ้าคุณอยากพัก คุณไม่จำเป็นต้องลาออก"

"แต่เพชรไปหนึ่งปีนะคะไม่ใช่หนึ่งอาทิตย์"

"ผมไม่สน แต่ตำแหน่งนี้ต้องเป็นของคุณ"

"เพชรไม่อยากเอาเปรียบบริษัทค่ะ บอสจ้างคนที่มีศักยภาพมาทำหน้าที่แทนเพชรดีกว่า มันเกิดประโยชน์มากกว่าการที่บอสฟรีซตำแหน่งนี้ไว้แล้วรอให้เพชรกลับมา"

"คุณไม่มีสิทธิ์ตัดสินให้ผมจ้างคนอื่นมาทำงานแทนคุณ คุณจะมีสิทธิ์ก็ต่อเมื่อคุณเป็นเจ้าของฮาร์ทมันน์ กรุ๊ป เท่านั้น"

หญิงสาวทำหน้างงเล็กน้อยกับประโยคเมื่อครู่ จะภาพลักษณ์ภายนอกหรือตัวตนแท้จริง วิลเลียมยังคงเป็นผู้ชายที่ขี้เก๊กที่สุดในโลกที่เธอเคยพบแม้แต่คนในครอบครัว เขายังคงหน้านิ่งและหน้าเดียวตลอดเวลา

"เอาเป็นว่านับแต่วันพรุ่งนี้ ผมอนุญาตให้คุณพักได้แต่ไม่อนุญาตให้ลาออก"

คนอายุน้อยกว่าสิบสองปีทำท่าจะค้านแต่ค้านไม่ออกเมื่อเจ้านายหนุ่มผายมือเชิญออกจากห้อง พิจักขณายอมเดินออกแต่โดยดีโดยไม่ทันเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของนักธุรกิจหมื่นล้านที่ผุดขึ้นภายหลัง

หน้าที่เลขานุการจบลง ก็ไม่ได้หมายความหน้าที่อื่นในอนาคตจะจบลงไปด้วยนี่นา...

***นิยายเรื่องนี้อ่านแล้วไม่ต้องกลืนนะคะเพราะย่อยได้เลย>< ท่านประธานคลั่งรักหนักมากกกก มากกว่านี้ก็เบาหวานจะกินแล้วค่าาา***