คนของคุณภัทร

"พนักงานพวกนั้น เขาพากันเรียกคุณเมว่าเป็นคนของคุณภัทรครับ"

ตอนเด็กๆ เขาใจดีกับเธอ เคยสอนการบ้านเธอ คอยซื้อขนมให้ ได้ใกล้ชิดกัน จนเธอรักเขามาตั้งแต่ตอนนั้น แต่พอเขาต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ เธอเลยไปบอกรักเขา แต่โดนเขาดูถูกกลับมา คงเป็นเพราะเธอก็แค่ลูกของแม่บ้านทำความสะอาด

ผ่านมาสิบกว่าปี เธอมาปรากฏตัวในบ้านของเขาอีกครั้ง เธอน่ารักเหมือนเดิม แต่สวย และสง่ามากขึ้น จนเขามองไม่ละสายตา ความอยากได้เข้าครอบงำเขาทันที และไม่ว่าจะต้องใช้แผนการอะไร เขาก็จะทำเพื่อให้เธอมาเป็นคนของเขาให้ได้

**************************************

หนูรู้ว่าเฮียภัทรอยู่สูงกว่าหนูมาก แต่หนู... พอลูกสาวของเธอทำท่าทางเหมือนกับว่าจะพูดบางอย่างต่อ แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับพูดขึ้นก่อน

รู้...แต่เธอก็ยังไม่ตัดใจ เธอก็มั่นใจในตัวเองดีนะ ฉันก็ไม่เข้าใจความคิดของเธอเหมือนกัน ทั้งๆ ที่ระหว่างเรามันไม่ทางที่จะเป็นไปได้ แต่เธอก็ยังไม่ตัดใจจากฉัน แล้วยังกล้าแบกหน้ามาสารภาพความรู้สึกกับฉันอีก ฉันยอมรับในความกล้าของเธอนะ แต่ฉันจะบอกอะไรให้นะเมทิตา คนเรามันอยู่กันคนละระดับกัน มันไม่ทางที่จะมาเจอกันได้ ถึงเจอกันก็เป็นอย่างเธอกับฉันตอนนี้ไง เธอเป็นใคร แล้วฉันเป็นใคร



"เปลี่ยนไปเยอะเลยนะ ฉันแทบจะจำเธอไม่ได้ แต่ฉันจำน้ำเสียงของเธอได้ดี" เขาเอ่ยขึ้นต่อ

"."

"ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอกันอีก" เสียงทุ้มของเขาเอ่ยขึ้นอีกรอบ แล้วเธอรับรู้ได้ว่าเขากำลังเดินเข้ามาใกล้เธอเรื่อยๆ เธอจึงตัดสินใจหันกลับไปเผชิญหน้ากับเขา

"เพราะเรามันคนละระดับกันใช่ไหมล่ะคะ คุณถึงคิดว่าเมคงไม่มีทางได้เจอกับคุณอีก"

"ยังจำได้เหรอ"

"ใครจะลืมได้คะ คำพูดที่ออกมาจากปากคุณในวันนั้นมันยังวนอยู่ในหัวเมทุกวันนั่นแหละค่ะ" เธอกระแทกเสียงตอบเขา ราวกับจะทำให้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้ารู้สึกผิดไปด้วยที่พูดกับเธอแรงๆ แบบนั้น

"แปลว่า...คุณคิดถึงผมทุกวันเลยสิ" เขาพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่แสนจะเจ้าเล่ห์ พร้อมกับเดินเข้ามาหาเธอเรื่อยๆ จากที่เธอคิดว่าตัวเองน่าจะได้เปรียบ แต่พอเจอประโยคนี้เข้าไป เธอก็แทบจะไปไม่เป็น



"ตอนแรกกูก็ไม่ได้ขนาดนั้นหรอก แต่พอได้ยินว่ามีคนสนใจเยอะ กูเลยสนใจมากกว่าเดิม เพราะงั้น...มึงส่งมาให้กูซะ"

เหอะ! ฝัน! ไอ้กันรีบปฏิเสธผมทันที หรือไอ้เพื่อนคนนี้มันจะเก็บเธอไว้กินเอง ผมไม่ยอมหรอกนะ เธอต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์

"อย่าบอกนะว่ามึงจะเก็บไว้กินเอง"

ป่าวแค่จะบอกว่าคุณเมเขาไม่มีทางตกลงแน่ ไม่ว่ามึงจะยื่นข้อเสนออะไรก็ตามเหอะ คุณเมไม่มีทางรับแน่

อะไรที่ทำให้มันมั่นใจในตัวเมทิตาขนาดนั้น?


"ให้ผมขับรถตามไปส่งที่บ้านนะ"

"เอ่อไม่ต้องหรอกค่ะคุณภัทร เมเกรงใจค่ะ"

"มันดึกแล้ว ผมชวนคุณมา ก็ต้องดูแลให้ดี"