เกิดใหม่ทั้งทีได้สามีถึงสองคน [Omegaverse]

ในวันที่ผมได้สูญเสียเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจไปพร้อมๆ กับหัวใจที่แหลกสลายของตัวเอง
ไม่รู้ว่าวิ่งฝ่าสายฝนที่โหมกระหน่ำมาไกลแค่ไหน
รู้เพียงว่าในตอนนี้บริเวณรอบตัวไร้เงาของผู้คน
คงเพราะฝนที่ตกลงมาหนักทำให้ไม่มีใครออกมาเดินเตร็ดเตร่อยู่ข้างนอกแบบผมในตอนนี้
"แฮก...อึก...ฮืออ"
ผมหยุดวิ่ง ทั้งหอบเหนื่อยและร้องไห้ไปพร้อมๆ กัน
จนอารมณ์สงบลงกลับมามีสติอีกครั้ง ผมถึงกลิกดวงตามองสภาพแวดล้อมโดยรอบ
ถึงเห็นว่าในเวลานี้ตัวเองกำลังยืนอยู่หน้าศาลของพระแม่ลักษมี
ไม่รู้เพราะความเสียใจสิ้นหวังในชีวิตหรืออะไรดลใจให้ผมปีนรั้วบุกเข้าไปยืนตรงหน้ารูปปั้นของพระแม่
ก่อนจะนั่งลงพนมมือขึ้นพูดขอพรไปพร้อมกับตัดพ้อชีวิต
โดยที่ไม่รู้เลยว่า พรที่ผมขอในตอนนั้นจะเป็นจุดเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่ของชีวิต
และเปลี่ยนชีวิตของผมไปตลอดกาล...