บ่วงรักสีน้ำผึ้ง

“แก้มหมวยหอมจัง ขอหอมอีกนะ” พูดจบก็กดปากหอมดังฟอดไปอีกหลายครั้ง เรียกให้เจ้าของแก้มเนื้อตัวสั่นระคนจะจับไข้ มือที่ผลักดันใบหน้าหล่อคมเอาไว้ก็พานอ่อนแรงไปเสียดื้อๆ เปิดโอกาสให้ปากหยักไล่จูบไปทั้งสองแก้มและหยุดนิ่งที่ริมฝีปากอิ่มสวย

“พะ...พี่เมธา” ชัญญ่าขานเรียกเสียงตะกุกตะกัก

“หืม..” เมธาครางรับในลำคอแล้วกดปากหยักร้อนลงบนปลายจมูกโด่งน่ารักแผ่วเบา ก่อนจะหันมาใช้จมูกคลอเคลียกับปลายจมูกโด่งน่ารักแทนเรียวปาก มือใหญ่เริ่มเคลื่อนไหวด้วยการลากไล้ไปตามสีข้างของสาวอวบที่ไม่เคยอยู่ในสายตา แต่เวลานี้หัวใจของเขามันรู้สึกแปลกๆ นับตั้งแต่แม่สาวอวบน่าจับฟัดคนนี้คอยหลบหน้าหลบตาเขาตลอด จนเขาเองก็ทนให้เป็นแบบนี้ไม่ได้อีกต่อไป จึงได้บุกมาหาเธอถึงบ้าน

“หยุดได้แล้วพี่เมธา” สาวอวบร้องห้ามแล้วเบี่ยงหน้าหนีไป มือก็ผลักไสร่างใหญ่ไปด้วย


****เป็นนิยายรักเบาๆ สบายๆ พระเอกเราไม่มีโหดนะคะสำหรับเรื่องนี้****