เมียที่ไม่ได้ปรารถนา จบ

เมียที่ไม่ได้ปรารถนา อารัมภบท
"คุณ"เขาเรีย
"อะไร"
เขายิ้มใส่เธอ
"คุณนี่ไม่เหมือนน้องสาวคุณเลยนะ"
ดามิกาตวัดตาค้อนใส่เขา
"ไม่เหมือนยังไง พูดมาดีๆนะ"
"ถ้าเป็นน้องสาวคุณ ป่านนี้คงปล้ำผมไปแล้ว"
"บ้า คุณนี่หลงตัวเองชะมัดเลย" ดามิกาย่นจมูกกลับไป... "หน้าตาบวมปูดแบบนี้ ใครเขาจะอยากปล้ำคุณ"
ธีมหัวเราะออกมา
"มีแล้วกันนะ...หรือคุณไม่อยากปล้ำผม"
"บ้า ใครไปอยากปล้ำคุณไม่ทราบ ฉันเกลียดหน้าคุณยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด ที่ฉันจับคุณมานี่ก็แค่จะบังคับให้คุณยอมรับหลานฉันเท่านั้นแหละ" หญิงสาวพูดอย่างบึ้งตึง บอกให้รู้ว่าไม่สบอารมณ์นัก จนเขาหัวเราะออกมา
"ตอนนี้ไม่อยากบังคับแล้วเหรอ" ธีมเลิกคิ้ว
"คุณมันด้านกว่าที่ฉันคิด"
ธีมหัวเราะออกมา ก่อนจะส่ายหน้าไปมา
"ถ้าคุณบังคับให้ผมแต่งงานกับคุณก็ไม่แน่นะ ผมอาจยอมก็ได้"
"บ้า!" คำพูดของเขาทำให้เธอหน้าแดงก่ำไปหมด "ใครไปอยากแต่งงานกับคุณไม่ทราบ อย่าหลงตัวไปหน่อยเลย"
ธีมมองหญิงสาวอย่างสนใจ
"จริงนะ"
"ก็จริงนะซิ"
"แต่ผมอยากแต่งงานกับคุณนะ"
คำพูดของเขาทำให้เธอตาโตเท่าไข่ห่านเลยทีเดียว
"บ้า! อย่ามาพูดเป็นเล่นกับฉันนะ"
"ใครบอกว่าผมพูดเล่น ผมพูดจริงๆนะคุณ"

รักด้วยใจ บัวริน