คุณชายท่านอย่าใจร้ายกับข้านักเลย

โปรย

ตู้จื้อหานเอื้อมมือทั้งสองข้างไปประคองใบหน้าที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ "ข้าอยากจูบเจ้า"
"อะไรนะ?!" พอได้ยินคำพูดที่อาจหาญของเขา นางก็เงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ ประจวบเหมาะกับริมฝีปากของเขาที่กำลังจะแตะลงมาพอดี
ศีรษะของนางถูกมือของเขาประคองเอาไว้ ทำให้นางไม่สามารถหลบไปทางไหนได้ หยางซินทำได้เพียงยอมรับจูบที่แข็งกร้าวของเขา
ริมฝีปากของนางบอบบางและนุ่มนวล
ครั้งที่แล้วเขาแค่แตะเบาๆ ที่ริมฝีปากของนาง แต่ครั้งนี้ เขาอยากจะจูบนางจริงๆ!
แม้ว่านางจะดูงุนงง แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาอยากจูบนางน้อยลง ลิ้นร้อนชื้นของเขาสอดเข้าไปในปากเล็กๆ ที่อ้าออกด้วยความตกใจ แล้วดูดชิมอย่างอ่อนโยน
----------------
เรื่องย่อ

หยางซินรู้ตัวดีว่าถึงแม้นางจะมีฐานะเป็นคุณหนูของตระกูลตู้ แต่ก็เป็นเพียงแค่กาฝากคนหนึ่ง ไม่ว่าฮูหยินใหญ่จะเกลียดชังนาง หรือพี่ชายคนใหม่จะมองนางอย่างแค้นเคือง นางก็ได้แต่ก้มหน้ายอมรับ...
หลังจากท่านแม่และท่านพ่อได้จากไปแล้ว นางก็เตรียมใจว่าจะต้องถูกขับไล่ออกจากตระกูลอย่างแน่นอน
แต่ไม่คาดคิดว่าพี่ชายคนใหม่จะเอ่ยปากรั้งนางเอาไว้... บอกให้นางเป็นบ่าวรับใช้ส่วนตัวของเขา ดูท่าแล้วนางคงต้องยอมตกลง เพราะถึงอย่างไรก็ไม่มีที่ให้ไปแล้ว แค่ทำใจให้เข็มแข็งขึ้นและเตรียมพร้อมที่จะถูกรังแกได้ทุกเมื่อ นางก็น่าจะทำงานนี้ได้...
แต่ว่า...เรื่องราวกลับไม่เป็นอย่างที่นางคิดไว้...
ที่บอกว่าให้นางรับใช้ คือให้นาง รับใช้เขาอย่างใกล้ชิด แถมเขายังชอบ รังแก นางบนเตียงอยู่แทบทุกคืนวัน จนนางไม่ค่อยได้หลับได้นอน...