นายเอกผู้นั้นคือสามีของข้า

เฉินกำลังพูดคุยถึงนิยายที่เพื่อนสนิทแต่ง แต่อยู่ ๆ รถคันหนึ่งก็พุ่งเข้ามาชน จนเขาและเพื่อนทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่เพิ่งอ่านไปเมื่อครู่ แต่สิ่งที่น่าปวดหัวที่สุดคือนายเอกดันมาขอเขาแต่งงานเสียอย่างนั้น
---------------------------
หลังจากได้ลองจับแผงอกของไป๋อวี้ซือ มือของหม่าเฉินอี้ก็ยังคงนิ่งค้างอยู่ที่เดิม ราวกับถูกตรึงเอาไว้ด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน เขาได้แต่จ้องมองใบหน้าของคนงามที่อยู่ตรงหน้าอย่างลืมตัว

"เป็นอย่างไรบ้าง ชอบหรือไม่"

ไป๋อวี้ซือโน้มหน้าเข้าไปกระซิบถามเสียงแผ่วเบา พร้อมใช้ริมฝีปากคลอเคลียที่ใบหูของหม่าเฉินอี้

"ดีขอรับ ดีมาก ๆ" คนถูกถามตอบอย่างเลื่อนลอย

"ข้าว่ามันถึงเวลาที่ต้องฝึกซ้อมไว้บ้างแล้วนะ เจ้าคิดเห็นเหมือนข้าหรือไม่" ไป๋อวี้ซือยิ้มถาม

เขาเอียงตัวเข้าใกล้ร่างสูงยิ่งกว่าเดิม จนใบหน้าของทั้งสองแทบจะแนบชิดกัน ลมหายใจอุ่น ๆ ของไป๋อวี้ซือรินรดอยู่ข้างแก้มของหม่าเฉินอี้

"ฝึกซ้อมสิ่งใดหรือขอรับ" หม่าเฉินอี้เอียงคอถามอย่างงุนงง

"ก็ฝึกซ้อมเข้าหออย่างไรเล่า"

คนงามเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังราวกับกำลังพูดถึงเรื่องสำคัญ ก่อนจะค่อย ๆ ใช้ปลายนิ้วเกลี่ยไปตามไรผมที่เปียกชื้นของคนตรงหน้า

"แต่...พวกเรายังไม่ได้แต่งงานกันนะขอรับ" ร่างสูงหลุบตาลงพลางเอ่ยขึ้นอย่างตะกุกตะกัก

"แต่สักวันพวกเราจะแต่งกันอยู่แล้วมิใช่หรือ หากไม่ซ้อมไว้ก่อน เมื่อถึงวันจริงเจ้าจะทำอย่างไร" ไป๋อวี้ซือยิ้มหวาน ก่อนจะจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาคู่งามของคนรัก


...ผู้ที่ใช้ IOS ซื้อผ่านหน้าเว็บไซต์หรือผ่านเมพคอยน์ แอนดรอยด์ จะได้ราคาถูกกว่าผ่านแอพค่ะ...