อย่ามาทวงรัก

เธอแต่งงานกับเขาเพราะความรัก แต่เขาแต่งงานกับเธอเพราะความจำใจ

~~~~~~~~~~~~~~~~

สโรชาเอื้อมมือจะไปปัดผมที่ปรกลงมาให้เขา แต่ก็ต้องตกใจเมื่อมือเรียวถูกคว้าหยุดเอาไว้เสียก่อน คนที่หลับอยู่ลืมตาขึ้นมาเสียได้

"คุณจะทำอะไรผมคุณแยม?"

น้ำเสียงเรียบเย็นของเจจินตัยทำให้สโรชาชะงัก มือที่ถูกจับไว้สั่นเล็กน้อย แต่เธอก็ยังคงยิ้มเหมือนไม่สะทกสะท้าน

"แยมก็แค่…จะปัดผมให้พี่เจค่ะ"

เธอตอบอย่างนุ่มนวล ก่อนจะดึงมือกลับมาช้า ๆ เจจินตัยลุกขึ้นนั่ง ดวงตาคมกริบจ้องเธออย่างไม่ไว้ใจ

"เราแต่งงานกันเพราะอะไรคุณแยมก็น่าจะรู้ดี คุณแยมไม่จำเป็นต้องแสดงเป็นภรรยาที่แสนดีต่อหน้าผมหรอกครับ"

หัวใจของสโรชาเจ็บแปลบกับคำพูดนั้น แต่ริมฝีปากยังคงแต้มรอยยิ้มอ่อนโยน

"แยมรู้ค่ะ แต่ในเมื่อตอนนี้แยมเป็นภรรยาของพี่เจแล้ว แยมก็อยากทำหน้าที่ให้ดีที่สุด"

"คุณแยมนี่ช่างพยายามเหลือเกิน"

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยัน เขาหยิบเสื้อสูทที่พาดไว้ขึ้นมาแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไม่หันกลับมามองเธออีก

สโรชามองแผ่นหลังกว้างนั้นอย่างเงียบงัน ดวงตาเธอซ่อนประกายเศร้าไว้ลึก ๆ แต่ในใจกลับยังพร่ำบอกตัวเอง

ไม่ว่าเจจินตัยจะเย็นชาสักแค่ไหน เธอก็ยังอยากอยู่ข้าง ๆ เขาเหมือนเดิม

~~~~~~~~~~~~~~~~

*ไม่นอกกายนอกใจ*
*แนะนำอ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อ ซื้อผ่านเว็บไซต์จะได้ราคาถูกกว่า*
*ฝากกดหัวใจให้พิมด้วยนะคะ*