รักระรินใจ (A Breath Of Love)

"ฉันรักคุณค่ะคุณเมฆพงษ์...รักมาตลอด รักแม้ในวันที่คุณไม่รักฉันเลยด้วยซ้ำ"
"น่าขำ คำพูดของเธอมัน...น่าขนลุกชมัด ฉันรักผู้หญิงวงศ์วิษณุไม่ลงหรอก รู้ไหม แค่ได้ยินคำว่ารัก ออกจากปากเธอ ฉันก็แทบอยากจะอ้วก เก็บคำน่าขนลุกนั่นของเธอกลับไปซะลัลน์ลลิน พร้อมคำขอโทษ ขออโหสิ หรืออะไรก็ตามที่ครอบครัวของเธอพยายามยัดเยียดให้ฉัน อย่าหวังว่าชาตินี้ฉันจะรับไว้"
ในวันที่หัวใจของลัลน์ลลินถูกเมฆพงษ์ทำร้าย ถูกเขาผลักไสอย่างไม่ ใยดี เธอตัดสินใจเดินออกจากชีวิตของเมฆพงษ์ แต่โชคยังเข้าข้างให้เธอได้เจอคนดี ๆ อย่างธาวิน เขาให้ความช่วยเหลือ เยียวยาหัวใจผุพังของเธอให้ดีขึ้นอย่างช้า ๆ ดังนั้นในวันที่เขาลำบากเพราะคนรักเก่าที่ปัจจุบันยังคงเป็นพี่สะใภ้ของเขาพยายามกลับมาสานสัมพันธ์ ลัลน์ลลินจึงเสนอตัวเข้าช่วย
"ถ้าคุณไม่รังเกียจ...ให้ฉันช่วยก็ได้นะคะ"
"ผมไม่ชอบเล่นละคร แต่ถ้าคุณเต็มใจจะช่วยผม…ผมอยากขอให้เรามาลองคบหากันจริง ๆ"
"คบกัน...จริง ๆ?" เธอถามช้า ๆ เหมือนกลัวจะเข้าใจผิด
"ในเมื่อตอนนี้ทั้งคุณและผมต่างก็โสด…ถึงใจของคุณจะยังมีเจ้าของอยู่ก็เถอะ"

เรื่องราวความรักในรอยแค้นระหว่างลัลน์ลลิน ลูกสาวคนเล็กของตระกูลวงศ์วิษณุที่สร้างบาดแผลและความเจ็บปวดไว้กลางใจเมฆพงษ์ เขตเมฆา นักธุรกิจพ่อหม้ายหนุ่มที่ในอดีตต้องสูญเสียทุกอย่างเพราะคนของวงศ์วิษณุ แต่สิ่งเดียวที่เขาได้จากครอบครัวนี้คือหัวใจภักดีของลัลน์ลลิน ผู้หญิงธรรมดาที่เต็มไปด้วยความหวัง ความรัก และความอดทนกับเวลาเก้าปีที่เธอเติบโตขึ้นอย่างมีความหวัง ว่าจะได้รับการยกโทษจากเขา แม้เธอจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความผิดนั้นก็ตาม ลัลน์ลลิน ถูกคนที่เธอมีใจให้ทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างเลือดเย็น เขาไล่เธอออกจากบ้านโดยไม่เหลียวมอง! ทำให้เธอต้องหอบหัวใจที่แหลกสลายเดินจากมาอย่างไร้จุดหมาย โชคดีที่เธอเจอกับธาวิน จิตแพทย์หนุ่มที่อบอุ่น และใส่ใจทุกคำพูดของเธอ เขาไม่ซักไซ้ ไม่มีคำปลอบใจ แค่ฟังและทำให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นคนสำคัญ ผู้ชายที่เต็มใจเยียวยาหัวใจพัง ๆ ของเธอ
ในขณะที่เมฆพงษ์ เริ่มรู้ตัวว่าเขาทิ้งสิ่งสำคัญไป...แต่บางครั้งความเสียใจมันก็สายเกินแก้ รักเก่าที่ยังค้างคา กับ ความรู้สึกใหม่ที่ค่อย ๆ ละลายหัวใจทีละนิด...คนหนึ่งเจ็บเพราะเคยผูกมัด อีกคนเยียวยาด้วยความเข้าใจแบบไม่ต้องพูดเลยสักคำ ใครคือคนที่หัวใจลัลน์ลลินจะเลือก? ระหว่างคนที่เคย ‘ครอบครอง’ ... กับคนที่แค่ ‘ยืนอยู่ข้าง ๆ’ ก็ทำให้เธอยิ้มได้ทั้งวัน
หากคุณผู้อ่านชอบโรแมนติกดรามา เตชิตาแนะนำให้ลองอ่าน "รักระรินใจ"