สตรีเช่นข้าชีวิตอาภัพยิ่งนัก

เตือน!!!
เนื้อหามีความอ่อนไหวทางด้านอารมณ์
ถ้านักอ่านทุกท่านอยากลิ้มลอง ก็ลองดู... แต่เตรียมตับไตไว้ให้ดี เพราะไรท์งัดความดรามาออกมาสุด ๆ สำหรับเรื่องนี้

เป็นเรื่องราวที่เล่าถึงชะตาชีวิตของ ไป๋จื่อซิน ตั้งแต่วัยเด็กจนเติบใหญ่

"ในวัยเด็ก…นางเคยมีครอบครัวที่โอบกอดด้วยความรัก แต่เพียงชั่วพริบตา ทุกสิ่งก็พังทลาย…และนางถูกผลักให้กลายเป็นเงาที่ไร้ค่าในเรือนหลัง"

ไป๋จื่อซิน - หญิงสาวผู้เคยสดใสราวบุปผาแรกแย้ม กลับเหลือเพียงเงาร่างซีดเซียวที่ถูกตราหน้าว่าไร้ค่า ถูกบีบคั้นด้วยชะตากรรมอันโหดร้าย
ตั้งแต่ความรักของครอบครัวที่หายไป การแต่งงานที่เต็มไปด้วยการดูแคลน ไปจนถึงการทรมานทั้งกายและใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า...

ทุกหยาดฝนที่โปรยลงมาบนร่าง ไม่ได้อบอุ่น หากแต่เย็นเฉียบยิ่งกว่าความตาย
แต่แม้จะเจ็บปวดจนแทบสิ้นใจ...หัวใจของนางก็ยังไม่ดับสิ้น

"ข้าจะไม่ยอมพังพินาศไปเพียงเพราะพวกเขาต้องการเห็นข้าล้ม ข้าจะยืนขึ้น แม้ด้วยร่างกายอันบอบบางนี้ เพื่อพิสูจน์ว่าชะตาของข้า…มิใช่สิ่งที่ใครจะเขียนแทนได้!"

นี่คือเรื่องราวของสตรีผู้ถูกตราหน้าว่าอาภัพ
แต่ภายใต้ความสิ้นหวัง นางจะก้าวขึ้นมา เขียนชะตาของตนเองใหม่
จากน้ำตาและเลือดที่หลั่งริน จะกลายเป็นพลังให้โลกได้เห็นว่า…
แม้แต่สตรีที่อาภัพที่สุด ก็สามารถเปล่งประกายได้อย่างสง่างาม!