(ไม่) ทันรัก

ความรัก…บางครั้งก็ไม่ได้พังเพราะการทรยศ

แต่เพราะ "ความเข้าใจผิด" ที่เจ็บลึกเกินกว่าจะอธิบาย

เจ็ดปีของความผูกพัน ที่เริ่มต้นตั้งแต่วัยเรียน

ควรจะเป็นเส้นทางที่สวยงามและมั่นคง

ทว่าคืนเดียวกลับทำลายทุกอย่างจนไม่เหลือเพียงเศษเสี้ยวของความเชื่อใจ

เธอเลือกจะจากไป พร้อมความลับที่เขาไม่เคยรู้

เขาเลือกจะรอคอย แม้ไม่เคยพบเงาของเธอ

เมื่อเวลาผ่านไป เด็กน้อยสามคนคือตัวแทนความจริงที่ถูกปกปิด

และคือสะพานเดียวที่จะพาหัวใจที่แตกสลาย…

กลับมาหากันอีกครั้ง

-----------------------------------

ตัวอย่าง 1

"เบลอยากรู้เรื่องเพื่อนพี่แบล็คค่ะ พี่มายอ่ะ พี่สนิทกับพี่เค้ามากไหมค่ะ" ฉันถามแล้วมองจ้องหน้าพี่แบล็ค

"ทำไมถึงถามครับ"

"ก็ดูพี่มายชอบพี่แบล็ค" ฉันบอกออกไป ไม่รู้ว่าจะดูงี่เง้าสำหรับพี่แบล็คหรือเปล่า

"ขอโทษค่ะ ถ้าเบลถามอะไรไร้สาระ" ฉันบอกพี่แบล็ค ก่อนที่พี่แบล็คจะตอบ แล้วพยามจะลงจากตักพี่แบล็ค แต่พี่แบล็คกับกดฉันไว้แล้วจูบฉันอีกครั้ง

"พี่แบล็ค" ฉันว่าและทำตาดุใส่พี่แบล็ค พี่แบล็คหัวเราะในลำคอก่อนตอบ

"ขอโทษทำไมครับ ถ้าเบลสงสัยแล้วถามสิ ดีกว่าที่เบลจะคิดไปเองนะ" พี่แบล็คตอบแล้วหอมกันฉันไปอีกที ก่อนที่จะตอบคำถามฉันอีกครั้ง

"ไม่สนิทครับ แต่เจอกันตลอด เพราะตอนปีหนึ่งเราเป็นดาวเดือนคู่กัน แล้วก็มีทำกิจกรรมด้วยกันบ่อย เรียนห้องเดียวทำงาน และเข้าเวร ด้วยกันบ่อยครับ แต่พี่ไม่ค่อยได้คุยกับมายเท่าไร ถึงเราจะอยู่ห้องเดียวกันทำงานขึ้นเวร ด้วยกัน เพราะในกลุ่มยังมีเพื่อนคนอื่นๆ อย่างไอปันมันรู้ดีว่าพี่ๆ ไม่ค่อยยุ่งกับคนอื่นอยู่แล้วมันเลยมันตัวกลางที่ค่อยสื่อสารให้"

"และที่สำคัญนะครับคนอื่นจะคิดยังไงพี่ไม่สนอยู่แล้วครับ เพราะคนที่พี่สนมีอยู่แค่คนเดียว คือคนนี้ครับ" พี่แบล็คตอบคำถามแล้วชี้มาที่ฉัน

-----------------------------------

ตัวอย่าง 2

สิ่งแรกที่ฉันเห็นคือรองเท้าผู้หญิง หัวใจฉันเต้นแรงจนแทบทะลุอกฉันเดินมาเรื่อย ก็เจอกับเสื้อผ้าผู้หญิง ชุดชั้นใน เสื้อเชิ้ตของพี่แบล็ค ตอนนี้ร่างกายฉันสั่นไปทั้งร่าง น้ำตาฉันเริ่มไหล เดินมาเรื่อยๆ จนถึงหน้าประตูห้องนอนที่ปิดไม่สนิท

ฉันยกมืออันสั่นเทาผลักประตูเข้าไปเบาๆ ภาพตรงหน้านั้นเหมือนสายฟ้าฟาดลงมาที่กลางใจของฉัน บนเตียงนั้น พี่แบล็คนอนหงาย เขา หลับสนิท ดูเหมือนคนหมดแรง ราวกับเพิ่งผ่านการใช้แรงมาอย่างหนัก เขาไม่ใส่เสื้อผ้ามีเพียงผ้าห่ม คุมท่องล่าง ตอนนี้ม่านน้ำตาทำให้ฉันเริ่มมองภาพตรงหน้าไม่ชัดแล้ว

สิ่งที่ฉันเห็นถัดมาผู้หญิงคนนั้น มาย นอนซบอยู่ในอ้อมกอดของเขาผู้ชายคนนั้นที่เคยโอบกอดฉันไว้ ทั้งสองคนนอนใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน หัวใจฉันเหมือนถูกบีบแน่น น้ำตาฉันไหลอย่างห้ามไม่ไหวอีกต่อไป ลมหายใจขาดห้วงคำพูดทั้งหมดที่เตรียมไว้พังทลายลงภายในไม่กี่วินาที

-----------------------------------

ตัวอย่าง 3

โอ๋ แด๊ดดี้ แด๊ดดี้มาแล้ว" เด็กคนนึ่งร้องขึ้นเสียงดังแล้ววิ่งเข้ามาชนขาผม แล้วที่นี้ตามมาด้วยเด็กอีกสองคนที่หน้าตาเหมือนกันวิ่งเข้าเกาะผมแน่น บอกไปก่อนหน้านี้แล้วนะ ว่าผมตัวแข็งไปแล้ว

"ไอแบล็คมันตายไปเลยหรอ ยืนตัวแข็งตาค้างไปแล้ว" พี่แบงค์พูดกับฉัน จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

"ไอแบล็ค ไอแบล็คกูต้องเรียกรถพยาบาลไหม" พี่แบงค์เข้าไปสกิดพี่แบล็ค

"ยังพี่ ยังอยู่แต่ขอตั้งสติ สักแปป"

"แด๊ดดี้ ม่ายดีใจยอฮะ ที่ได้เจอพวกเรา" เจ้าหนูน้อยคนแรกที่วิ่งมาก่อนเงยหน้ามาถามผม