ข้าขอท้าชน เล่ม 2 (จบ)

บ้านถูกเผา พ่อแม่ ต้องกลายเป็นเถ้าถ่านไปพร้อมกับบ้าน "เธียร" ชายหนุ่มผู้อาภัพจึงสุดจะทน ท้าชนกับเจ้าพ่อผู้โหดเหี้ยม จิตวิปริต ชอบความซาดิสม์
ควับบ…เพียะ
เข็มขัดหนังจรเข้แท้เส้นเป็นหมื่น หวดเข้าที่แผ่นหลังเปลือยเปล่า ของสาวเซ็กซี่ เธอกัดฟันไม่ให้มีเสียง
ครั้งที่สอง รดาได้แผลเลือดซิบ ครั้งที่สามและสี่เธอสุดจะทน ร้องแล้วทรุดลงนั่ง เจ้าพ่อมองด้วยสายตาลุกโชนแล้วสั่งเสียงกร้าว
“ลุกไปบนเตียง !”
รดากัดฟันลุกเดินไปทิ้งตัวบนที่นอนหนานุ่ม อาการเจ็บปวดที่หลัง หน้าสวยจึงเหยเก แต่รีบปรับให้เป็นปกติ เมื่อวรเดชตามมาคุกเข่า คร่อมร่างเปลือยเปล่าขาวโพลนของคู่ขาสาวสวย....
ท่ามกลางการปะทะ ที่มีแต่ความตายและกลิ่นคาวเลือด แต่ความรักยังคงผลิบาน เมื่อโชติรส นักข่าวสาวแสนสวย ได้เข้ามายืนเคียงข้าง เป็นกำลังใจให้เธียร รวมทั้งร่วมหาทาง เปิดโปงพฤติกรรมความชั่วของเจ้าพ่อ....
“งั้นปลอมตัวหน่อย รับรอง ไม่มีใครจำคุณได้แน่ นะนะ”
โชติรสจับแขนเขาเขย่า แต่เธียรยังทำท่าลังเล หญิงสาวจึงยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มเขาฟอดหนึ่งแล้วว่า
“นี่เป็นค่าจ้าง โอเคนะ อุ๊ย !”
ทว่าคำพูดของโชติรสต้องขาดหาย เมื่อเธียรไวปานกามนิตหนุ่ม หันหน้าไปพร้อมกับรั้งร่างเธอไว้ ปากไม่อยู่เฉย ประกบเข้าที่ปากอิ่มของหญิงสาวอย่างรวดเร็ว
โชติรสพยายามผลักไส แต่ไม่รู้เรี่ยวแรงหายไปไหนหมด ท้ายที่สุด จำต้องกอดเขาไว้แน่น เมื่อรู้สึกว่าร่างของตัวเองสั่นสะท้าน ก่อนเปลี่ยนเป็นเบาหวิว คล้ายจะทรงกายไม่อยู่ยังไงยังงั้น
นานเท่านานที่สองหนุ่มสาว ต่างถ่ายทอดความรู้สึกที่มีต่อกันและกันผ่านทางรสสัมผัสอันดูดดื่มซาบซ่าน ทว่าจู่ๆ ทั้งคู่ต้องสะดุ้งและรีบผละออกจากกัน เมื่อปรากฏเสียงอะไรบางอย่างดังขึ้น....