เถื่อนรักผู้พันเขตแดน

ออกไปสิไม่ต้องมายุ่ง!! เธอจะเข้ามาทำไมยัยหมอแม่ชี ผู้ชายอะไรปากร้ายเอาแต่ใจตัวเอง
นึกว่าเป็นเด็ก 3 ขวบ หมอสาวมองหน้านายทหารหนุ่มจะกินเลือดกินเนื้อ..

********************************************************

พันโทเขตแดน พิทักษ์วรมันต์ หรือ ผู้พันดีน นายทหารหนุ่มรูปหล่อลูกชายคนโตของท่านนายพลกับคุณหญิงพวงมณี มีพี่น้องทั้งหมด 3 คน น้องชายคนสุดท้องเป็นปลัดอำเภอย้ายไปทำงานไม่ถึงเดือนก็มีแฟนแบบสายฟ้าแล่บ ได้เข้าพิธีแต่งงานเป็นคนแรกทำให้ความกดดันตกมาอยู่ที่พี่ชายคนโตอย่างเค้า อายุ 36 ปี นิสัยรักอิสระเจ้าชู้ตัวพ่อ เปลี่ยนสาวคู่นอนไปเรื่อยไม่คิดจะ ผูกมัดตัวเองกับใคร นิสัยร้ายกาจสุดในพี่น้อง 3 คน เรื่องงานจริงจังขั้นสุดในการเป็นทหารรับใช้ประเทศชาติเต็มขั้น...แต่เรื่องส่วนตัวเค้าก็เข้าขั้oแบดบอยตัวพ่อเหมือนกัน!!

แพทย์หญิงภัทรพิชา ดำรงค์สิริภพ คุณหมอสาวคนเก่งประจำโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง อายุ 30 ปี หมอกระดูกและข้อชื่อดังจบเฉพาะทางจากต่างประเทศ เป็นอาจารย์พิเศษสอนนักศึกษาแพทย์ อีก 2 มหาลัย สาวใจเย็นใช้ชีวิตเรียบง่ายอุทิศตัวเพื่อช่วยเหลือคนป่วยชื่อเล่น หมอพาย บิดาเป็นนายทหารยศนายพล มารดาเป็นเจ้าของธุรกิจเครื่องปรุงอาหารขายในไทยและส่งออกไปทั่วโลก บิดามารดาอยากให้เธอมีแฟนหรือคนรักได้แล้วไม่ใช่บ้าทำแต่งานอย่างเดียว


*************************************************************

"คุณ!! ฉันเต้นไม่เป็นเดี๋ยวเหยียบเท้าคุณได้นะ" ร่างสูงกอดกระชับรอบเอวบาง อีกมือโอบไหล่เปลือยเปล่าเบา ๆ มองเนินอกขาวอวบด้วยหัวใจเต้นกระหน่ำ หลังห่างหายจากกิจกรรมกับหมอซื่อบื้อตรงหน้ามาเป็นเดือนแล้ว
ร่างเล็กรู้สึกอึดอัดกับการเต้นรำแทบจะเหมือนกอดกันบนฟลอร์แสงมืดสลัว บรรยากาศของคู่รักออกมาเต้นรำกันแต่เธอกับเค้าไม่ใช่ซะหน่อย
"พอได้แล้วจะรัดแน่นทำไมกันมันร้อนนะ" เงยหน้าว่าให้คนหน้าด้านหน้าทน
เขตแดนกดจมูกหอมหน้าผากเกลี้ยงเกลาไปสองที กลิ่นกายหอมคุ้นเคย ทำหัวใจแกร่งสั่นไหวร่างกายร้อนผ่าวเพียงแค่ได้กอดรัดแนบชิดผิวเนียนเรียบ สมองมันสั่งให้ลากเธอไปกินตับได้แล้วจะมายืนเต้นหาพระแสงอะไรว่ะ
"มาหอมหน้าผากฉันทำไมคนบ้า" ร่างเล็กดิ้นตัวไปมาทำให้หน้าอกบดเบียดหน้าท้องเต็มไปด้วยมัดกล้ามของเค้า
"อ่าส์ ขี้ยั่วนะเรา..ปากก็ไล่หนีแต่เบียดนมถูฉันจนมันแข็งไปหมดแล้วยัยบ้า" เอ่ยใบหน้ายิ้มเจ้าเล่ห์มองเนินอกอวบแล้วกลืนน้ำลายลงคอ ไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนมองของสงวนบนกายสาว เค้าคนเดียวเท่านั้นที่มีสิทธิมองมัน...
"ไอ้ ๆ คนหื่น..ใครเข้าจะอยากถูนายเล่ากอดแน่นแบบนี้มันต้องเบียดไม่ใช่รึงัย ปล่อยสิจะได้ไม่ต้องถูกตัวฉันนะ" พายว่าเค้าใบหน้าแดงก่ำอย่างอับอาย ผู้ชายอะไรพูดจาลามกหน้าตาเฉยไม่รู้สึกละอายบ้าง
"ผัวกอดเมียผิดตรงไหนเรื่องปกตินะ เรายิ่งกว่ากอดก็ทำมาแล้วหลายรอบด้วย" ตอบใบหน้าหื่น ๆ มองสบสายตาสาวสวยหน้าหวานปนเฉี่ยว ไม่คิดว่าหมอแม่ชีจะแต่งหน้าแต่งตัวแล้วสวยออร่า หุ่นเซ็กซี่ขยี้ใจสุด ๆ มิน่าไอ้ท่านรองผู้อำนวยการถึงได้ตามจีบมาหลายปี
"ใครเป็นเมียคุณอย่ามาพูดมั่ว ๆ นะ เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย ฉันแค่ถูกผู้ชายบ้ากามปล้ำก็เท่านั้นเอง" เสียงกรุ่นโกรธมองหน้าเค้าด้วยความรังเกียจ...
"อ้าว...ปฏิเสธผัวแบบนี้ต้องย้ำให้รู้ตัวว่ามีผัวแล้วสินะคนดี" เขตแดนกัดฟันข่มความโกรธไม่พอใจ
ร่างสูงโอบร่างเล็กเดินตัวปลิวออกไปด้านข้างสถานที่จัดงาน พาร่างเล็กเดินไปในสวนหย่อมมีแสงไฟสลัว ๆ พอมองเห็นทางแต่ไม่มีคนลงไปเดินเล่น...
"ปล่อยสิคนบ้าพาฉันออกมาทำไมที่นี่" หมอสาวรั้งร่างบางพยายามขืนตัวไม่ให้เค้าลากตัวเธอไปตามใจชอบ
"หุบปาก!! ถ้าพูดไม่เข้าหูอีกคำเธอได้สลบคาเตียงแน่คืนนี้สาวน้อย" เสียงดุเอ่ยข่มขู่ภัทรพิชา
"ปล่อยสิ!! ฉันจะกลับบ้าน" เอ่ยเสียงเบามือทุบแผงอกเค้าสุดแรงยิ่งดิ้นยิ่งกระตุ้นอารมณ์นายทหารหนุ่ม
เขตแดนมองพุ่มไม้ใหญ่อุ้มร่างเล็กเข้าไปข้างใน อาศัยต้นไม้บังร่างเธอกับเค้า
ปากร้ายกดจูบแนบชิดด้วยความหิวกระหายสุด ๆ เมื่อถูกร่างอวบอิ่มบดเบียด กายแกร่งร้อนฉ่าแข็งขืนพร้อมเผด็จศึกรักกับร่างหมอสาวแล้ว
จูบดุดันเร่าร้อนผ่านริมฝีปากบาง ลิ้นร้อน ๆ เกี่ยวกระหวัดควานหาความหวานรัวเร็ว ปลุกอารมณ์ความต้องการของกันและกันได้ไม่ยาก น้ำมันกับไฟเมื่อมาอยู่ร่วมกันก็ปะทุขึ้นอย่างง่ายดาย


*****************************
นิยายต่อจากเรื่องราวความรักของปลัดน้องชายคนสุดท้องค่ะ เรื่องของ 3 พี่น้องตระกูลแดนค่ะ
1. เขตแดน ( เถื่อนรักผู้พันเขตแดน)
2. แดนชล (กำลังแต่ง)
3. แดนดิน (ปลัดเนิร์ดพ่ายรักยัยตัวจี้ด)