เมียเก็บจอมมาร

คำที่ว่า ‘เมื่อเกลียดสิ่งใด ย่อมใดสิ่งนั้น’ ยังใช้ได้ดีอยู่เสมอ

‘ลูซิโอ โรคัซ อัลเวส’ นักแต่งเพลง ทายาทธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลอัลเวสแห่งบราซิล
ผู้ถูกขนานนามว่า ‘จอมมารเจ้าอารมณ์ หรือ จอมมารขยันติส’
เป็นหนึ่งคนที่โดนความเกลียดนี้เล่นงานจนอ่วม
เพราะเขาเกลียดผู้หญิง โดยเฉพาะผู้หญิงที่เสแสร้งหลอกลวง
ชายหนุ่มสาบานว่าจะไม่ยอมถูกฉุดกระชาก ลงไปสู่นรกของความหลอกลวงนั้นอีกอย่างเด็ดขาด
แต่พระเจ้ากลับเล่นตลก! ส่งสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า ‘ผู้หญิง’ มาให้ นี่มันหายนะชัดๆ!

‘ลินิน’ แม่สาวพิลึกที่กล้าเข้าคลุกวงในกับเขา ด้วยความจำเป็นบังคับ
ทำให้ต้องยอมทำสัญญากับจอมมาร ว่าด้วยการเป็น ‘เมียเก็บ’
ทว่า... หล่อนกลับทำให้หัวใจของเขาวุ่นวาย ปั่นป่วนและจวนเจียนคลั่ง
จนเขาแทบอยากหักคอหล่อนทิ้งวันละแปดร้อยรอบ
แต่ภายใต้การทำตัววุ่นวายของหล่อน แท้จริงแล้วคือการปิดบังสถานะ
‘ว่าที่คู่หมั้น’ และ ‘เกม’ ที่เดิมพันด้วยความโสดของเขาเอาไว้
แถมเจ้าหล่อนยังคิดว่าตนเองหลอกเขาได้สำเร็จเสียด้วยสิ!

งานนี้มีหรือเขาจะยอมได้ ในเมื่อกล้าลูบคมกันถึงเพียงนี้
เขาจึงตั้งใจแล้วว่าจะ ‘จัดหนัก’ ให้หล่อนลืมไม่ลง
โทษฐานเป็นว่าที่คู่หมั้นดีๆ ไม่ชอบ ก็จงโดนเขาฟัดให้ครางหงิงไปเสียเถอะ!

ใช่แล้ว... เขาจะเริ่มจากเกาคางหล่อนให้เชื่องด้วยความวาบหวาม
ต่อด้วยลงแส้ด้วยเปลวไฟพิศวาส ก่อนจะค่อยๆ ขย้ำกินอย่างละเมียดละไม
แล้วหลังจากนั้น ลมหายใจเข้าออกของหล่อน ก็จะรู้สึกถึงแต่คำว่า ‘ผู้หญิงของจอมมาร’