หวนคืนครานี้...ข้าขอลาก่อน

เป็นเพราะเจ้าแท้ ๆ หากหลี่หมิงไม่จำต้องแต่งงานกับเจ้า ก็คงไม่เกิดเรื่องเช่นนี้ เจ้ามันนังตัวซวย เข้าไปอยู่จวนไหนก็เกิดหายนะที่นั่น มิน่าเล่าฮูหยินซ่งจึงได้อยากจะกำจัดให้เจ้าพ้นมาจากจวนสกุลซ่งเสีย “



แม่สามีออกปากต่อว่าหรูอี้พร้อมกับน้ำตาเต็มใบหน้า ส่วนท่านย่าของสามีก็มองนางดังจะกินเลือดกินเนื้อ ด้วยเหตุที่หลี่หมิงสามีกับนางเพิ่งเดินทางกลับจากต่างเมืองและก็พบกับโจรดักปล้นเข้าพอดี และเขาช่วยนางให้รอดจากคมดาบของโจรร้าย ส่วนตัวเองรับคมดาบนั้นแทนนาง แต่ก่อนตายเขากลับพูดประโยคหนึ่งกับนาง



” ข้ากับเจ้าไม่น่าจะพบพานกันเลย หากข้าย้อนเวลากลับไปได้ ข้าควรจะแต่งกับหว่านเอ๋อ….. ไม่ใช่เจ้า… " ประโยคนี้จากสามีทำให้หรูอี้แทบจะกระชากดาบจากร่างของเขามาเสียบเข้าที่หัวใจของนาง เพราะความเจ็บปวดจากคำพูดที่เผยความในใจของสามีแต่นางกลับถูกช่วยไว้จากจอมยุทธ์ที่บังเอิญผ่านทางมา นั่นทำให้นางรอดตายจนต้องมาพบกับคำพูดที่ทำร้ายจิตใจของครอบครัวของเขาอีกครั้ง