ไฟสวาทกลางเงาใจ

เขาเหมือนแม่เหล็กตัวใหญ่
ส่วนเธอเหมือนเข็มหมุดชิ้นเล็ก
พอเขาเข้าใกล้ก็พร้อมจะแพ้แรงดึงดูด
จนกลายเป็นไฟสวาทที่พร้อมจะร้อนแรงตลอดเวลา

** โปรยปราย **

"คุณคิดว่าตัวเองจะหนีพ้นได้เหรอ มธุริน"
มือที่กำลังกำปากกาชะงักทันที หญิงสาวเม้มปากแน่น หันกลับไปมองเขาแวบหนึ่ง แต่เลือกจะไม่ตอบ และพยายามจะเดินผ่านไป
แต่... แขนกลับถูกคว้าไว้แน่นด้วยฝ่ามือใหญ่ กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ จากสูทของเขา ลอยอบอวลจนเธอใจเต้นแรง
"นี่มันที่ทำงานนะคะ คุณต้องแยกแยะเรื่องส่วนตัวออกไป"
เขมรุจก้าวเข้าไปใกล้จนระยะห่างแทบไม่เหลือ สายตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ ริมฝีปากยกยิ้มอย่างมีชั้นเชิง
"ผมแยกแยะออก แต่คุณน่ะสิ...แยกไม่ได้" คนตัวใหญ่โน้มศีรษะลงกระซิบข้างหู "เมื่อคืนคุณสั่นไปทั้งตัวจำได้ไหม"
มธุรินหน้าร้อนวาบจนแทบลุกเป็นไฟ ก่อนจะผลักอกเขาสุดแรง แต่กลับไม่ขยับแม้แต่น้อย ความต่างของแรงทำให้เธอรู้สึกเหมือน ถูกกักขังด้วยอำนาจที่เหนือกว่า
"คุณมัน...เห็นฉันเป็นแค่เกมหรือไง" เธอถามเสียงสั่น
"ไม่ใช่เกมหรอก ‘มธุริน’ คุณเป็น ‘สิ่งเดียว’ ที่ผมอยากได้ และเชื่อสิ...ผมได้มาแล้ว ผมไม่มีวันปล่อย"

*********************

** นิยายเรื่องนี้ ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ
** ขอบพระคุณทุกยอดโหลดล่วงหน้าค่ะ