เขย่าหัวใจนายท่านหน้าน้ำแข็ง

เขาคือ ภูติวายุ ผู้ปราบโจรร้าย และเป็นโจรร้ายในคราวเดียวกัน
ส่วนนาง คือ ผู้ติดตามจอมวุ่นวาย ที่คอยรับใช้ ‘นายท่านหน้าน้ำแข็ง’
ผู้ติดตามภูติวายุทุกคนต่างเข้าใจว่านางคือ หนุ่มน้อย
ทว่า เจ้าหนุ่มน้อยนี้ กลับปีนเตียงนายท่าน เสียนี่!!!
--

ฟุ่บ!
ซานจิ่วตกลงในอ้อมแขนของเทียนหยูพอดิบพอดี แพรโปร่งปลิวว่อนโอบรอบทั้งคู่ดุจม่านหมอก ราวกับห้วงเวลาหยุดลง
ผู้ชมทั้งหอเงียบกริบไปชั่วขณะ ก่อนเสียงฮือฮาจะดังขึ้นและตามมาด้วยเสียงปรบมือ
แผงอกของชายหนุ่มขยับขึ้นลงอย่างแรงจากการพุ่งกายช่วยนาง เขาก้มมองหญิงสาวในอ้อมแขน ดวงตานางยังเต็มไปด้วยความตกใจ ลมหายใจสั่นระรัว
แต่แววตาที่มองกลับมานั้นสะท้อนประกายที่ไม่เคยมีใครได้เห็นมาก่อน
"นายท่าน…" เสียงซานจิ่วแผ่วเบาดุจกระซิบ ทั้งตกใจกับเหตุการณ์ และตกใจกับบุรุษที่ยื่นมือมาช่วยชีวิตนางไว้
เทียนหยูเพียงยิ้มบาง ราวกับเหตุการณ์เสี่ยงตายนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขา มือหนึ่งกระชับอ้อมแขนให้มั่นคง แล้วเอ่ยเสียงหนักแน่น แต่แฝงความอบอุ่น
"โล้ชิงช้าสูง ๆ อันตรายมากรู้ไหม"